Не постои дете кое се однесува совршено во секој момент. Речиси секој родител барем еднаш го видел своето дете како се задева, исмејува или е лошо кон некого друг. Меѓутоа, понекогаш таквото однесување ја преминува границата и станува врсничко насилство. Но, што да направите кога токму вашето дете е она кое малтретира други?
„Изреката дека повредените луѓе ги повредуваат другите е вистина“, истакнува терапевтот Малка Шо, додавајќи: „Насилството често произлегува од незадоволени емоционални потреби, а не од вродена злоба. Некои од честите причини вклучуваат несигурност, ниска самодоверба, притисок од врсниците или чувство на губење на контрола. Проблемите со емоционалната дисрегулација и контролата на импулсите, исто така, можат да се прелеат во агресија.“
Иако никој не сака да размислува да одгледува насилник, тоа може да им се случи дури и на најдобрите родители. За среќа, постојат суптилни знаци што можете да ги воочите и да реагирате на однесувањето на вашето дете. Препознавањето на овие сигнали може да ви помогне да го решите проблемот пред да ескалира.
Потреба за контрола и доминација
Можете да научите многу за вашето дете гледајќи го како комуницира со своите пријатели. „Децата кои постојано се обидуваат да диктираат како другите ќе играат или се однесуваат може да практикуваат динамика на моќ што води кон насилство“, објаснува училишниот психолог д-р Тори Броемс.
Таа додава дека ова се манифестира како неподготвеност за компромис, користење закани или инсистирање да се случи она што е по нивно. Таквото однесување, вели таа, произлегува од потребата за контрола или имитирање на други кои користат агресија за да го добијат она што го сакаат.
Навредливи шеги на туѓа сметка
Правењето шеги на туѓа сметка, исто така, може да биде знак на малтретирање. „Дете кое често ги задева другите на злонамерен начин, криејќи се зад хуморот, покажува знаци на малтретирање. Може да каже: „Се шегував“, по навредлив коментар, што укажува на недостаток на емпатија“, вели д-р Броемс.
Важно е да ги научите децата на алтернативни начини за стекнување статус, како што се победа во игра, застапување на другите или едноставно љубезност.
Чувства на супериорност
Дете кое искрено верува дека е подобро од другите можеби развило искривен поглед на сопствената вредност. Ова може да се види во изјавите за другите, како што се „тие се чудни“ или „таа никој и онака не ја сака“. Ова чувство на супериорност често произлегува од длабоко вкоренета несигурност и укажува на нерамнотежа на моќ што е клучна карактеристика на малтретирањето.
Тајновитост, особено онлајн
Ако вашето дете има таен социјален живот или е таинствено за тоа што прави онлајн, ова треба да биде црвено светло. Обрнете посебно внимание ако вашето дете го крие екранот на телефонот, брише пораки или станува дефанзивно кога го прашувате за неговите онлајн активности. Ова може да биде знак дека малтретира други, но може да биде и знак дека само е жртва.
Префрлање вина на други
Сите понекогаш наоѓаме изговори, но ако вашето дете речиси никогаш не презема одговорност и секогаш обвинува некој друг, тоа е црвено светло. Изјави како „тие го заслужија тоа“, „тие само се однесуваат лошо“ или „тие ме натераа да го направам тоа“ се сигнали дека треба дополнително да ја истражите ситуацијата.
„Децата кои малтретираат често го рационализираат или минимизираат своето однесување велејќи: „Не е моја вина“ или „тие го започнаа“, вели д-р Броемс.
Недостаток на емпатија и сочувство
Емпатијата се развива со различна брзина кај децата, но ако вашето дете се смее кога некој ќе се повреди или се однесува ладно кога некој е исклучен, тоа може да биде предупредувачки знак.
„Недостатокот на емпатија не ги прави автоматски насилници, но тоа е нешто на што треба да се внимава. Исто така, внимавајте на суровоста кон животните, бидејќи ова често е претходница на поголеми проблеми“, вели Шо. Исто така, обрнете внимание на пријателите на вашето дете; ако се однесуваат сурово, вашето дете може да ги имитира.
