Родителите често се шокирани кога нивното дете ќе ги удри, но психологот Ејми Морин вели дека тоа е честа појава што родителите не треба да ја сфаќаат толку сериозно, особено ако се работи за мало дете. Иако може да биде фрустрирачко и непријатно, многу родители без причина се грижат дека агресијата на нивното дете кон нив е знак дека некако потфрлиле како родители. Имено, огромното мнозинство деца ги удираат своите родители, а начинот на кој реагираме е клучен за да се спречи тоа на самиот почеток.
Како прво, Морин истакнува работи кои родителите ни случајно не треба да ги прават кога детето ќе ги удри, а една од нив е драматизирање и викање. Иако првата реакција на родителите е да му покажат на детето дека тоа што го прави не е во ред со одредена реакција и викање, психологот објаснува дека со тоа прават само поголема штета. Така, детето всушност гледа дека ударот вродил со плод и предизвикал одредена реакција, што обично е главната намера на ваквото однесување.
Иако првата реакција на родителите е да му покажат на детето дека тоа што го прави не е во ред со одредена реакција и викање, психологот објаснува дека со тоа прават само поголема штета. Така, детето всушност гледа дека ударот вродил со плод и предизвикал одредена реакција, што обично е главната намера на ваквото однесување
Исто така, психологот Морин нагласува дека ни случајно не смееме да му го возвратиме ударот на детето. Наместо тоа, таа нагласува колку е важно веднаш да се постават граници и јасно да му се стави до знаење на детето дека не е дозволено удирање или каков било друг вид физичка агресија. Таа, исто така, забележува колку е важно да разговарате со детето за правилата за да бидете сигурни дека ги разбира последиците од нивното прекршување.
„Кога вашето дете ќе ве удри, одлучно кажете му дека нема удирање и дека таквото удирање боли. Нека вашите пораки бидат доследни за да го научите детето дека употребата на физичка агресија не е дозволена и дека нема да ја толерирате“, објаснува таа.
