Бебињата не можат да зборуваат, но тоа не значи дека не можат да комуницираат.Секое бебе го користи таканаречениот знаковен јазик, иако повеќето од овие знаци немаат никаква смисла за возрасните.
Преку изразување на емоциите детето ја остварува првата комуникација, пренесува низа чувства менувајќи ги изразите на лицето. Бебето комуницира исто така и со својот поглед, со кој всушност се отвора циклусот на комуникација. Бебето го користи целото тело за да ги соопшти своите барања и пораки и да ја постигне целта. Еве што значат знаците…
Триење на очите: Бебето е поспано и треба да се стави во кревет.
Се удира по главата или ја влече косата: Овој знак јасно покажува дека нешто го мачи. Тоа може да биде некој внатрешен проблем, како што е главоболка, или некој надворешен фактор – на пример, мува која лета околу него.
Го допира стомакот: Ова укажува на болки во стомакот. Најчесто тоа е болка која се јавува кај деца помали од една година.
Повикување: Речиси сите бебиња инстинктивно учат знаци за повикување. Тие повеќе пати ќе ги кренат дланките и ќе ги склопат прстите за да повикаат некого.
Покажување на некој предмет: Овој знак исто така доаѓа инстинктивно. Тие обично укажуваат на работи кои сакаат да им ги додадете.
