Врсничкото насилство е сериозен проблем во целиот свет, а со ова барем еднаш се соочиле 130 милиони ученици меѓу 13 и 15 години. Постојат два вида насилство – вербално и физичко.
Резултатите од едно истражување покажуваат дека вербалното насилство е позастапено од физичкото. Околу ¾ ученици барем еднаш се нашле во ситуација да бидат озборувани или да озборуваат, 2/3 ученици ги нарекувале соучениците со погрдни имиња, а речиси ист толкав број ученици биле жртви на таквото однесување. Физичкиот облик на насилство е поредок, но не е за занемарување. На пример, околу 40% ученици наведуваат дека турнале друг ученик, а половина од нив претрпеле туркање. Интересен е фактот дека речиси 80% од учениците изјавиле дека во некои случаи биле во улога на насилници, а во други во улога на жртва.
Застрашувачки е фактот дека од прилика секое четврто дете, односно 27% од испитаните ученици доживеале барем еден од облиците на насилство на училиште, речиси секојдневно. Задача на возрасните, особено на инситутциите, е да препознаат насилство, да го спречат и да му помогнат на жртвата, но и да ги едуцираат наставниците, за ваквото однесување да не се повторува во иднина.
Општеството е одговорно, како за жртвите, така и за насилниците. Насилниците често и сами биле жртви. Многу е важно во целиот процес да се разговара со сите учесници и да се едуцираат, зошто со насилство ништо добро не може да се постигне.
Стручњаците на крајот заклучуваат дека е многу важно да се едуцираат наставниците, образовните работници, младите и нивните родители. Решение на проблемот не е во казнување, туку во едуцирање на јавноста, институцијата и младите.
