ПИШУВА:
Д-р Звезда Спасовска
специјалист педијатар
♦♦♦♦♦♦♦
КЛЕМПАВИ УШИ – ОТАПОСТАЗА
Клемпави уши (отапостаза) или клемпавост е состојба во која ушните школки се на поголема оддалеченост од површината на главата. После носот, ушите се втор лицев елемент по испакнатост и со таа нивна впечатливост имаат големо влијание во комплетниот изглед, креирајќи го целиот портрет. Клемпавите уши воопшто не влијаат на функцијата на увото и не го нарушуваат слухот. Нивното значење е повеќе од естетски карактер, кое во изразени и потешки случаи, особено во адолесцентната возраст може да предизвика психичко оптеретување, со чувство на срам, непријатност и избегнување на дружење.
Клемпавите уши имаат генетска предиспозиција во нивното настанување, поретко се стекнати поради несоодветна положба во матката или лоша поставеност на ушите со превиткување после раѓањето. Речиси исто се засегнати и двата пола, но повпечатливо е кај машките со оглед на нивната пократка коса, додека женските успеваат да ги прикријат со носење на подолга коса. Најчесто се засегнати и двете ушни школки, поретки се случаите со еднострана клемпавост.
Развојот на ушните школки во нивната должина и ширина, како и на сите нивни вдлабнатини и испакнатини е процес кој трае во текот на детството – кај девојчињата некаде до шестата година, додека кај момчињата до седмата
За дијагностика на клемпавите уши се битни неколку параметри:
-
има поголем агол меѓу ушната школка и страничната површина на главата кој изнесува над 30 º;
-
растојанието меѓу ушната школка и страничната страна на главата е поголемо од нормално и изнесува над 2 сантиметри;
-
и често има промена во формата на ушната школа со нерамен и неправилен раб, како и недостиг на средното испакнување на ушната школка наречено антихеликс. Поради недостиг на истиот, ушната школка делува поширока и повеќе се одделува од главата.
Клемпавоста може да се примети после вториот ден од раѓањето со одделување на ушната школка од страничната површина на главата, дури и кај бебиња родени со нормални прилепени ушиња. Со оглед дека ушната школа е мека ´рскавица, школката лесно се превиткува во текот на спиењето и дополнително остава впечаток на испакнатост и неправилност. Ова одделување на ушните школки особено се изразува околу 2-3 месец кај доенчето.
Честопати се поставува прашањето дали може да се помогне или да се реши проблемот. Од најрана возраст кај ушните школки кои се со неправилен и несвиен раб може да се аплицираат специјални влошки кои прилегнуваат на внатрешната страна на работ на ушето и се прилепуваат со самолепливи лентички. Дополнително се поставува и трака преку ушињата која ги држи ушите прилепени до главата. Се препорачува влошките да се носат секојдневно, 24 часа до постигнување на задоволителен ефект. Во тек на третманот треба да се внимава на иритација на кожата и скубнување на косата при вадење, кои се и не така редок проблем. Честопати и носењето на траките предизвикува вознемиреност кај доенчето особено во потоплите периоди од годината. Се препорачува особено внимание при спиењето на бебето, со поставување во странична положба со добро наместена ушна школка, како не би се влошувала состојбата на веќе постоечката клемпавост. Носењето на капчиња континуирано не се препорачува, особено не при спиење, поради ризик од пад на капата преку лицето на бебето што може да предизвика вознемиреност и проблеми со дишењето.
И покрај сите овие методи на местење на ушињата, кај деца со генетска предиспозиција ушињата остануваат клемпави. Во тој случај во предвид се оперативните корекции на клемпавоста. Неопходно е да се направи добра проценка кога и како е најдобро да се изведе оперативниот зафат.
Речиси исто се засегнати и двата пола, но повпечатливо е кај машките со оглед на нивната пократка коса, додека женските успеваат да ги прикријат клемпавите уши со носење на подолга коса
Развојот на ушните школки во нивната должина и ширина, како и на сите нивни вдлабнатини и испакнатини е процес кој трае во текот на детството – кај девојчињата некаде до шестата година, додека кај момчињата до седмата.
Во тек на растот кај децата кожата зад ушите се затега и може да се постигне намалување на аголот и приближување на ушната школка до главата. Затоа е најдобро да се размислува за корекција на школките околу шестата до седмата година, или некаде пред почнување во училиште, токму поради психолошкиот момент. Корекцијата е со хируршка реконструкција на ушната школка која кај децата поради возраста се изведува во општа анестезија.
