Нема сомнеж дека достапноста на уреди и паметни телефони ја олеснува комуникацијата и пристапот до информации и знаења. И покрај предностите, тие може да имаат и негативни ефекти. Навистина е важно, родителите да разберат дека секојдневното присуство на технологијата го менува начинот на кој децата се социјализираат и создаваат интеракција со другите, што може да има големо значење за нивната ментална и емоционална состојба. Сите типови на технологија може да имаат негативни ефекти врз децата кога премногу се користат, оти ја намалуваат и фреквенцијата на која децата создаваат контакт со останатите.
Студии покажале дека речиси 90% од децата и адолесцентите во светот се повеќе пристапуваат кон онлјан игри.
Сега веќе постои огромна грижа на полето на медицината, оти тие игрици може да влијаат на физичкото и менталното здравје, социјалните вештини и односи со останатите. Влијаат на когнитивните вештини, вниманието и развојот на мозокот, исто колку и другите видови на супстанци кои предизвикуваат зависност. Американската психијатриска асоцијација неодамна ја вброи зависноста од видео игри (интернет гејминг пореметување) како потенцијална дијагноза. Тоа може да покаже доколку се идентификуваат пет или повеќе од понудените девет критериуми во период од 12 месеци.
Критериумите вклучуваат:
- Преокупираност со игри: лицето размислува за претходната игра или пак за следната која треба да ја игра. Игрите стануваат доминатна активност во секојдневниот живот.
- Симптоми на повлекување: кога е подалеку од игри, се јавуваат типични симптоми како иритабилност, анксиозност, тага кои излегуваат на површина.
- Толеранција: потреба да се поминува се повеќе време со играта.
- Зависност: неуспешен обид да се контролира и намали посветеноста на видео играта
- Асоцијалност и осаменост: намален интерес за создавање односи во реалниот свет, за хоби и друга забава како резултат на потребата за игрицата.
- Упорно играње: продолжена употреба на играта, и покрај знаењето и псохосоцијалните проблеми
- Игрите како механизам на соочување: игрите претставуваат бегање или ослободување од негативните чувства (беспомошност, вина, анксиозност).
