Новопечените родители често имаат некои очекувања и планови кога бебето ќе дојде на свет. Но, набрзо стануваат свесни дека плановите, еден по друг, паѓаат во вода. Ненаспаност, физичка и ментална исцрпеност, постојаното внимание кое го бара новороденчето… сето тоа не остава ни малку време за некои активности кои самите родители би ги израдувале, па дури ни мали задоволства кои можеле да си ги дозволат во минатото.
Некои кои дури и ќе ‘фатат’ време за нешто што ги исполнува, повторно не ја практикуваат таа активност ни приближно доволно за да се опуштат.
Но, постои уште еден предизвик со кој треба да се соочат новите родители, а особено мајките, а тоа е сосема неочекувано – а тоа е осаменоста. Секој би помислил дека 24 часа со новороденче, дење и ноќе, создава чувство сосема спротивно од осаменоста. Дека секоја мајка ќе копнее барем половина час сама. Но, во суштина, мајките се чувствуваат многу поврзани со своето новороденче, но исто така се чувствуваат исклучени од сите други луѓе кои некогаш припаѓале на нејзиното вообичаено опкружување или социјален круг.
Џенси Дан, авторка на книгата за поправање на односите меѓу паровите „Како да не го мразите партнерот кога ќе добиете деца“ и самата, иако експертка, била изненадена од тоа колку се чувствува осамено.
„Почнав да чувствувам осаменост околу три недели по породувањето. Поминав две недели во куќата на моите родители, а потоа се вратив во мојата, а мојот сопруг почна да работи. Се сеќавам дека беше доцна пролет, а јас цел ден шетав низ Бруклин со бебе во количка. Освен еден или два телефонски повици, се случуваше да не зборувам со никого со часови. Чувството на изолација почна да ме обзема “, раскажува Џенси.
Колку и да звучи безопасно, осаменоста тоа не. Ако потрае долго, може да влијае на емоционалното, но и на физичкото здравје на една личност.
Уште една авторка доживеала „удар на осаменоста“ и тоа го објавила во својата книга „Добредојдовте во клубот: 100 пречки во развојот на бебето што никогаш не сте ги очекувавле“.
Во книгата, авторката Ракел Д’Апис меѓу другото наведува дека за првпат се почувствувала обземена од осаменост.
„Родителството е осамена работа. Имаше денови со бебето во куќата кога се чувствував…знаете како е она кога играш криенка и тогаш во одреден момент сфаќаш дека всушност никој не те бара?“, изјави Ракел.
Психолозите наведуваат дека постојат низа фактори кои придонесуваат за осаменоста.
„Да се има бебе е многу стресно за врската, особено ако едниот партнер чувствува дека другиот не му дава доволно поддршка. Затоа има потреба да се инвестира во други односи, пред се во пријателски. Но, за тоа често се нема ниту време ниту сила, или во спротивно постои аксиозност поради одвојување од бебето од кое всушност и сакате да се одвоите“, истакнуваат психолозите.
