Родителите најчесто имаат дилема кога детето е доволно возрасно и самостојно да си игра само надвор, да оди само во продавница, училиште и слично. При донесувањето на таква одлука треба да се земат предвид многу фактори, но експертот за развој на деца д-р Аманда Гејмер смета дека родителите премногу ги штитат децата и тврди дека шестгодишно дете може да игра надвор без надзор.
Таа истакнува дека со тоа што родителите„премногу ги разгалуваат“ своите деца, всушност им наштетуваат и објаснува како прекумерната заштита може да влијае на вештините за одлучување што ги развиваат децата.
Д-р Гејмер истакнуваа дека со тоа што родителите не дозволуваат децата да играат надвор без надзор, тие всушност им ја одземаат шансата да научат да го проценат ризикот, да се социјализираат, да донесуваат одлуки и да се склопуваат пријателства. Таа посочува дека разбира дека родителите се плашат да ги пуштат децата да си играат надвор без надзор, но дека несреќите дома се почести од киднапирањата на деца.
Наведувајќи дека го разбира стравот на родителите дека нешто лошо може да им се случи на нивните деца, д-р Гејмер посочува и зошто е важно децата да си играат надвор сами, без надзор од возрасен: „Штом ќе дојде до некој конфликт, тие им се обраќаат на родителите да го решат тоа. Кога децата си играат сами, тие имаат можност сами да ги решаваат конфликтите, да научат работи како емпатија и лидерски вештини“.
Експертот за детски развој, додава и дека е важно да има безбедни места каде што малите деца можат да играат и каде што родителите можат без грижа да ги пуштат „да заработат модринка или изгребано колено за да научат кои се опасностите и ризиците“.
„Важно е да им дозволиме да грешат кога последиците се мали, за кога ќе бидат постари, а последиците се поголеми, да знаат како да се справат со овие работи“, вели д-р Гејмер.
