Сосема е природно родителите да сакаат да ги заштитат своите деца од тешки ситуации, како што се тага, развод, разделба или тешки моментални настани. Поради тоа, тие често ја разубавуваат вистината или лажат.
Меѓутоа, детскиот психотерапевт, Фиона Јасин, објаснува дека кога родителите се нечесни, дури и со најдобра намера, влијанието врз децата може да биде штетно.
„Како родители сакаме да ги заштитиме нашите деца од тешки ситуации, но разубавувањето на вистината може да биде опасно. Кога родителот е нечесен кон своето дете, тоа ја нагризува довербата во односот и може да го наруши моралниот компас на детето. Искреноста соодветна на возраста е секогаш најдобра опција“, вели Јасин.
Таа објаснува дека разубавувањето на тешка ситуација обично се враќа како контраефект бидејќи децата на крајот ќе ги откријат фактите, што може да доведе до поголем проблем.
“Не само што лажењето на децата го нарушува нивниот однос со родителите, туку често предизвикува проблеми со довербата меѓу пријателските групи и врсниците. Ова може да биде штетно за романтичните и родителските односи подоцна во животот”, предупредува психотерапевтот.
Родителите ги лажат децата поради сопствената непријатност во одредена ситуација
Студија покажала дека родителите кои не практикуваат вештини за отворена комуникација со своите деца, вклучително и лажење на децата, може да придонесат за намалена отпорност на стрес и зголемен ризик од симптоми на траума кај адолесцентите.
Меѓутоа, истата студија сугерира дека родителите кои ги вклучиле децата во дискусии за теми како што се трауматски настани, им помогнале на нивните деца да развијат отпорност, квалитетни односи и целокупно задоволство од животот.
Јасин тврди дека родителите ги лажат своите деца поради сопствената непријатност во одредени ситуации.
„Пред да започнете разговор со вашето дете, важно е да си поставите неколку прашања, како на пример: „Зошто ми е толку тешко да му ја кажам вистината на моето дете? Што е тоа што е тешко да се каже во моментов? Дали сакам да лажам само за моето дете да нема лошо мислење за мене?’“, предлага психотерапевтот.
Иако е важно да се биде искрен со децата, Јасин, исто така, ја нагласува потребата родителите да избегнуваат прекумерно споделување или користење на нивните деца како доверливи луѓе во тешки моменти. Ставањето на децата во улога на најдобар пријател може да има штетно влијание врз нив како возрасни.
„Децата треба да чувствуваат емоционална сигурност. Ако, на пример, родителот бара од детето да избере страна за време на разводот или постојано го критикува другиот родител, тоа ја загрозува таа сигурност“, заклучува психотерапевтот.
