Првите пцовки на дете кое штотуку почнало да изговара зборови, редовно предизвикуваат смеење и одобрување кај возрасните. Неретко на едногодишно или двегодишно дете дури и се поттикнува да го изговори грдиот збор, оти тоа го прави на симпатичен начин, а на изненадување на домашните и во “прав момент“, па ситуацијата е уште покомична. Сепак, со тек на време, детските пцовки на возрасните им стануваат неприфатливи, додека во исто време на децата им стануваат се подраги.
Ситуација дополнително се комплицира со тргањето во градинка, каде децата под влијание на други деца, дополнително го “збогатуваат“ ваквиот речник, а значајна улога играат и некои цртани филмови кои се преполни со неримерни изрази. Родителите тогаш инсистираат да грдите зборови не се кажуваат, но обично тоа не дава успех.
Психологот Герлинда Ортнер, вели дека за разлика од училишно дете кое веќе знае што пцоста значи, во предучилишна возраст детето забележува дека со помош на пцовките може да се најде во центар на вниманието, поради што пцовките едноставно треба да се игнорираат.
Децата учат од други деца, и ако родителите не реагираат правилно, туку му подаруваат внимание, детето продолжува да изговара пцовки. Во вакви моменти, Ортнер на родителите им советува да едноставно се прават како да не го слушнале она што го зборуваат.
“Тоа не значи дека го одобрувате неговото однесување. Пцовките губат на значење и на привлечност ако не предизвикаат реакција која детето сака да ја види. За тоа, треба да разговарате со детето по некое време и да му кажете: Знаеш денес во прак кажа збор што не е воопшто убав, и со него може да повредиме или растажимедруги луѓе. Знам дека си добро дете и сигурно не сакаш да натажиш други. Ти само си мислел дека тоа е некој важен збор. Ако уште еднаш ја изговориш, ние ќе се правиме како да не сме ја слупнале, оти не сакаме да знаеме дека нашето дете користи толку грди зборови“, советува Ортнер.
Со таквиот разговор, заклучува таа, јасно ќе му покажете на детето дека со повторна употреба на зборот, нема ништо да постигне, и истовремено го предупредувате дека тој збор може некого да повреди или навреди, и му покажувате дека не верувате дека тоа сака тоа да го направи.
