Да се биде добар татко значи многу повеќе од обезбедување материјални услови за семејството. Стручњаците предупредуваат дека улогата на таткото во воспитувањето на децата често се потценува, иако токму неговото присуство, поддршка и однесување силно го обликуваат емоционалниот и социјалниот развој на детето – исто толку колку и мајчината улога.
Според советите на семејни психолози, постојат три особини кои се особено важни кај добриот татко:
- Доверливост како темел на сигурност
Децата треба да знаат дека можат да се потпрат на својот татко во секој момент – било да станува збор за мали секојдневни ситуации или важни животни пресвртници.
Стручњаците нагласуваат дека доверливоста создава чувство на сигурност, а тоа доверие децата го носат и во своите идни односи. Искрен и доследен татко гради стабилен семеен амбиент, во кој детето расте со јасни граници и емоционална поддршка.
- Трпеливост со доза разиграност
Во односот со децата, трпеливоста е незаменлива. Малите деца учат преку игра, истражување и грешки, а татко кој дозволува тој процес без претерано критикување го поттикнува детското самодоверба и љубопитност.
Психолозите додаваат дека здравата доза разиграност внесува топлина во односот – татко кој знае да го насмее своето дете и да го претвори обичниот момент во заедничка игра создава непроценливи спомени и ја зајакнува емоционалната врска.
- Скромност и искреност
За да биде еден татко вистински силна фигура, не му треба строгост или авторитарност, туку способност за отворен разговор и признавање на сопствени грешки.
Скромноста му помага на таткото да остане блиску и разбирлив за детето, додека искреноста го зајакнува меѓусебното доверие. Кога детето гледа дека и таткото може да се извини или да признае дека не знае нешто, тоа учи важни животни лекции за почитување, соработка и отвореност.
