Оптимизмот е клучна вештина за среќа, здравје и успех, работи кои повеќето родители ги сакаат за своите деца. Но, многу родители ги интересира како да ги постават основите за развој на оптимизам кај нивните малечки. Како што објаснуваат психолозите за Motherly, некои студии покажуваат дека оптимистичките особини на децата им се пренесуваат генетски, но и нивната околина игра голема улога.
Животното искуство и врската родител-дете ги поставуваат темелите на начинот на размислување на детето. Врз основа на овие фактори, децата го формираат начинот на кој комуницираат со себе, со другите и со светот, било да е оптимистички или песимистички. Како што објаснуваат експертите, постојат неколку работи што ги прават речиси сите родители на оптимистички деца кога станува збор за воспитувањето.
Една од работите што ја прават родителите на оптимистичните деца е избегнување да имаат преголеми очекувања. Психолозите објаснуваат дека треба да имаме на ум дека нашите деца, особено малите на возраст од две до седум години, потешко ја надминуваат фрустрацијата и разочарувањето.
Освен тоа, тие тешко се борат со контролирање на своите емоции, поради што се склони кон чести изливи на бес или тантруми кога работите не одат како што треба. Иако тогаш родителите често мислат дека нешто не е во ред со детето, тоа не значи дека воспитуваат песимистично дете. Ваквото однесување е сосема нормално кај децата на таа возраст, а доколку родителите ги бранат ваквите реакции, тоа само ќе предизвика спротивен ефект.
Друга работа што често ја прават родителите на оптимистичните деца е да го поттикнуваат детето во сите негови желби и интереси, без разлика колку тоа им изгледа невозможно. Психолозите објаснуваат дека децата склони кон оптимизам веруваат во себе, а тоа ќе го постигнат само ако и нивните родители веруваат во нив, дозволувајќи им да се испробаат во активности кои ги интересираат.
