Перинаталната депресија може да вклучува сериозни или полесни депресивни симптоми, кои траат најмалку две недели, вклучувајќи губење на енергија и концентрација, промени во обрасците на спиење и исхрана, чувство на безвредност или суицидни мисли
♦♦♦♦♦♦♦
За прв пат, Службата за превенција на САД (USPSTF) препорача начин како да се спречи депресијата пред и по бременоста. Оваа состојба, позната како перинатална депресија, погодува една од седум жени во Америка и уште неброено многу жени ширум светот. Се смета за најчеста компликација во бременоста. Во продолжение – мини водич на што треба да обрнете внимание и како да побарате помош.
Што е перинатална депресија и кои се симптомите со кои Вие или вашите сакани може да се соочите?
Перинаталната депресија може да се развие во кој било момент од бременоста или во период од една година по породувањето. Таа може да вклучува сериозни или полесни депресивни симптоми, кои траат најмалку две недели, вклучувајќи губење на енергија и концентрација, промени во обрасците на спиење и исхрана, чувство на безвредност или суицидни мисли.
Првиот чекор е да знаете дека не сте сами, дека има многу жени кои се соочуваат со перинатална депресија и дека таа успешно се лекува
Оваа состојба не е исто што и постпородилната тага или „baby blues“, која е помалку сериозна и трае пократко. Службата за превенција на САД (USPSTF) наведува дека до постпородилна тага може да дојде непосредно по породувањето и дека таа може да вклучува плачење, раздразливост, малаксаност и анксиозност, а симптомите обично исчезнуваат во рок од десет дена.
Дали некои жени имаат поголем ризик за развој на перинатална депресија?
Постојат многу фактори кои можат да придонесат една жена да заболи од депресија за време на или по бременоста. Личната или семејна историја на депресија е значаен фактор на ризик. Во продолжение се и настани кои можат да бидат причинители за стрес, како што е развод или прекинување на врска, злоупотреба или семејно насилство… Ризикот се зголемува доколку се работи за самохрана мајка или тинејџерка која е бремена, како и доколку бременоста е непланирана или несакана. Економските проблеми, исто така, го зголемуваат ризикот – една од три жени со ниски приходи страда од депресија за време на или по бременоста.
Еден пристап предвидува когнитивно-бихејвиорална терапија, која може да им помогне на жените да воспостават контрола над своите чувства и очекувања со цел да создадат здрава животна средина за своите деца. Вториот предвидува интерперсонална терапија, која подразбира развој на вештини за справување и одредени вежби, со цел полесно да управуваат со стресот и конфликтните односи
Не постои начин за евентуален „скрининг“ на жена со кој прецизно ќе се утврди веројатноста дека ќе заболи од депресија за време на или по бременоста, но Службата за превенција на САД (USPSTF) советува дека секоја жена кај која постои најмалку еден фактор на ризик треба да побара професионална помош и да ја „пресретне“ болеста.
- The United States Preventive Services Task Force (USPSTF) е независна група на национални експерти во примарната здравствена заштита и превенција кои систематски ги разгледуваат доказите за ефикасност и развиваат препораки за клинички превентивни услуги.
Научниците се обидуваат да ја разберат точната улога на гените и хормоните во настанувањето на перинаталната депресија, што би можело да претставува еден од најважните предиктори за настанување на болеста.
Кои облици на помош се најдобри и колку се ефикасни?
Извештајот наведува дека жените кои оделе на советување имаат 39 отсто помалку шанси да заболат од перинатална депресија отколку оние кои не побарале помош. Еден пристап предвидува когнитивно-бихејвиорална терапија, која може да им помогне на жените да воспостават контрола над своите чувства и очекувања со цел да создадат здрава животна средина за своите деца. Вториот предвидува интерперсонална терапија, која подразбира развој на вештини за справување и одредени вежби, со цел полесно да управуваат со стресот и конфликтните односи.
Кои се другите превентивни методи?
Службата за превенција на САД го евалуираше истражувањето за можните превентивни методи, вклучувајќи физичка активност, образование, јога, експресивно пишување, омега-3 масни киселини и антидепресиви. Во 50 анализирани студии постојат индиции за неколку потенцијални пристапи кои предвидуваат физичка активност и три програми во Европа (Велика Британија и Холандија), во чии рамки бремените жени дома би биле посетувани од страна на акушерки и други здравствени работници. Сепак, не е докажано дека ваквиот пристап би имал бенефит.
Економските проблеми, исто така, го зголемуваат ризикот – една од три жени со ниски приходи страда од депресија за време на или по бременоста
Исто така, биле разгледувани и потенцијалните опасности што одредени начини на превенција би можеле да ги предизвикаат. Утврдени се негативни ефекти во две мали истражувања со антидепресиви. Една студија покажала чести вртоглавици, а во друга студија, жените кои користеле одреден антидепресив имале запек.
„Тоа не значи дека антидепресивите не се добри за третманот на депресија“, истакна Карина Дејвидсон, член на групата на експерти. „Впрочем, тоа е она за што се дизајнирани. Но, досегашните истражувања не покажаа дека употребата на антидепресиви е најсоодветен начин за превенција на перинатална депресија“.
Што е со жените кои ќе се соочат со перинатална депресија, како се третира?
Доколку имате симптоми, побарајте помош во установа за ментално здравје, Здравствен дом, кај општ лекар или побарајте препорака од вашиот гинеколог или педијатарот кој го лекува вашето бебе.
Третманот може да подразбира психотерапија, лекови или и обете.
Првиот чекор е да знаете дека не сте сами, дека има многу жени кои се соочуваат со перинатална депресија, дека таа успешно се лекува и дека постојат бројни организации кои се подготвени да ви помогнат, пишува „Њујорк тајмс“. (К.Ш.Д.)
