Поврзување на интернет што можете да го слушнете, жици насекаде, еден цртан филм на ден, непостоење на мобилни телефони… Тоа се работи кои денешните деца не можат толку лесно да ги разберат, со сета технологија што им е достапна денес. Понекогаш оние што биле деца во 90-тите – односно денешните родители – чувствуваат дека се инфериорни во однос на денешните „гејмери“.
Но, знаете што? Реалноста е малку поинаква, зависи само од кој аспект гледаш. Генерациите кои живееле и преживувале со помалку… од се, сигурно имаат многу вештини кои би ги засрамиле денешните деца, а денес речиси и да ги нема кај децата. Еве неколку лекции на кои децата од 90-тите би можеле да ги научат денешните деца.
Трпението е доблест
Речиси сè што сакате овие денови може да биде ваше во рок од неколку минути: вашата омилена епизода од вашата омилена серија, играчки од другиот крај на светот, готова вечера. Но, децата од 90-тите, кои не можеа само да гледаат што сакаат кога сакаат, туку мораа да чекаат со денови за она што го сакаат, знаат дека понекогаш вистинската магија е токму во чекањето.
Здодевноста може да биде добра работа
Деведесеттите. Тоа време кога – немаше ништо. Го немавте луксузот на Интернет и сурфање за да ја убиете здодевноста. Телефонот се користел само за целни разговори. И ако се користеше за други цели, родителите ќе ги изгубат нервите. Кога ќе им кажете на денешните деца да ги спуштат своите екрани, тие обично остануваат на место, не знаејќи што да прават или каде да одат. Не знаат како да го пополнат времето кога им е досадно. Излези надвор и најди пријател со кој ќе си играте, земете боички и цртајте, направете игра со вашите браќа и сестри. За децата од 90-тите, тие часови на досада станаа најзабавните и најкорисните од сите. Денешните деца тоа не го знаат.
Сите имаме непријатна фаза
Се разбира, во оваа ера на социјални медиуми, денешните „пред-тинејџери“ и тинејџери се чини дека блескаат без напор. Но, оние кои доживеале насмевка за училишна фотографија со уста полна протеза, со дебели наочари или чудни фризури: знаат да ценат кога еден ден ќе ги погледнат фотографиите и ќе сфатат колку биле прекрасни и колку всушност биле вистински деца. Децата денес гледаат како можат да изгледаат тинејџерите, преку филтри и сите други подобрувања, па се чувствуваат како да се сами во светот кои се чувствуваат така.
Не мора секој момент да стане вирален
Ооо, ова е толку важна лекција, која можеби е најтешка за денешните деца. Затоа што – ако не е на социјалните мрежи, не се ни случило, нели? И децата од 90-тите знаат дека ниту една објава на социјалните мрежи не е доволно добра за да ве натера да пропуштите минута играње со вашите најдобри пријатели или семејството надвор. Возењето велосипед низ соседството со пријателите и фарбањето на ноктите во сина боја без фотографија како доказ, никогаш не може да биде еднакво како објава на Инстаграм. Не мора сè да се снима или да се објави на ТикТок за да задржи трајно место во вашето срце.