Во секој тип на врска, конфликтите се неизбежни и можат да бидат многу тешки. Сепак, тие можат да бидат уште потешки ако другата личност не сака да соработува и се извини за своите грешки. За жал, ова е навика на повеќето нарциси, вклучувајќи ги и нарцисоидните и токсични родители, вели терапевтот Мика Стивенс.
„Постои причина зошто токсичните или нарцисоидните родители не можат да ги признаат своите грешки. Нарцисоидните луѓе често се претпоставува дека се многу самоуверени и исклучително многу се сакаат себеси. Меѓутоа, вистината е дека тие чувствуваат срам и несигурност во себе. Значи, тој срам, несигурност и ниската самодоверба му претходи на нарцизмот и токсичноста“, објаснува терапевтот.
Значи не се работи за тоа дека се сакаат премногу.
„Поради овој длабок срам и несигурност, тие мора да преземат мерки за да се заштитат од болката, како на пример да се претстават како подобри од сите други или да негираат дека имаат недостатоци или прават грешки“, вели Стивенс.
Затоа таквите родители ќе користат тактики како излудување (анг. gaslighting), обвинување, префрлање на вината, негирање или напаѓање кога ќе се соочат со критики, бидејќи за нив е крајно болно да признаат дека грешат или дека не се совршени.
„Ако некогаш и признаат вина, обично го прават тоа на начин што ги прикажува во добро светло, наместо да се фокусираат на поправка на односот со луѓето што ги повредиле“, додава терапевтот.
Затоа, границите се многу важни во таквите односи.
„Не дозволувајте да продолжат лошо да ве третираат. Поставете и спроведувајте граници. Исто така, може да помогне да имате малку сочувство и разбирање и да не ја интернализирате нивната неспособност да признаат грешки и извинување. Имајќи на ум дека причината е нивниот срам и несигурност, нема врска со тоа дали заслужувате почит“, заклучува Стивенс.
