Понекогаш е тешко да се одолее на искушението да се прибегне кон поткуп, а храната честопати станува алатка за смирување на ситуацијата. Детето одбива да седне во седиштето? „Ќе добиеш колаче кога ќе се вратиме дома“. Што многумина прават кога детето има излив на бес сред продавница? „Еве ти грицки, смири се“. Но, ново истражување покажува дека овие практики, познати како присилни методи на хранење, може да имаат несакани последици, вклучително и емоционално прејадување.
Емоционалното прејадување значи посегнување по храна како одговор на емоциите, што на долг рок може да доведе до нездрави навики во исхраната, проблеми со тежината и нарушувања во исхраната. Претходните истражувања покажуваат дека кај децата од предучилишна возраст, емоционалното одбивање храна, избегнувањето храна кога се вознемирени, често се менува со текот на времето во емоционално прејадување.
Истражувачи од Универзитетот во Северна Флорида испитувале дали користењето храна за регулирање на емоциите може да влијае на развојот на емоционалното прејадување кај децата. Во студијата учествувале 220 мајки на деца на возраст од четири и пет години, а податоците биле собрани преку онлајн анкети. Истражувачите се ограничиле само на мајките за да ја задржат конзистентноста бидејќи претходните истражувања сугерираат разлики во родителските практики меѓу мајките и татковците.
Мајките пополниле прашалник за нивните практики на хранење и за емоционалното однесување и способноста на нивните деца да ги регулираат емоциите. Истражувачите анализирале четири типа методи на присилно хранење:
- Користење на храна за регулирање на емоциите на детето.
- Давање храна како награда.
- Нудење храна во емоционално напнати ситуации.
- Користење на храна за поттикнување или одвраќање од одредени однесувања.
Тие ја проценувале и општата чувствителност на храна, односно колку децата реагираат на глетката или мирисот на храната и способноста на децата да ги регулираат своите емоции – како ги изразуваат и колку долго траат тие емоции.
Сите присилни методи на хранење се поврзани со полоша емоционална регулација кај децата
Резултатите покажале дека сите методи на принудно хранење се поврзани со полоша емоционална регулација кај децата, што пак е поврзано со поголема склоност кон емоционално прејадување. Сепак, истражувањето открило дека емоционалното одбивање храна, избегнувањето храна под стрес, не е поврзано со однесувањето на родителите, туку се чини дека е природен одговор на стресот.
Иако резултатите ја истакнуваат врската помеѓу родителските практики и навиките во исхраната на децата, студијата има ограничувања. Податоците биле собрани врз основа на самопроценки и во краток временски период. Попрецизни резултати може да се добијат преку долгорочно набљудување. Исто така, студијата опфатила само мајки, така што идните истражувања би можеле да ги вклучат и татковците за да утврдат дали има слично влијание.
