Во еден подкаст основачот на NTC-системот за учење, Ранко Рајовиќ, зборуваше за неопходноста од промена на образовниот систем и подготовката на децата за иднината што се менува со голема брзина. Рајовиќ истакна дека целта на реформите е да им се врати насмевката на децата во училиштата и да се направи учењето повторно слично на игра.
„Не дека децата треба да се играат наместо да учат, туку методите на учење треба да наликуваат на игра, затоа што тогаш се во длабок фокус и навистина учат,“ рече тој.
Според неговите зборови, училиштата треба да го развиваат она што компјутерите го немаат – тимската работа, емпатијата и чувството за другиот човек.
„Ако ги научиме да мислат, а не само да паметат, тие ќе бидат подготвени за живот,“ нагласи Рајовиќ.
„Го подготвуваме детето за работи што уште не постојат“
Рајовиќ потсети и на податоците што покажуваат колку брзо се менува светот на трудот.
„Од десетте најбарани професии во 2018 година, девет не постоеле десет години претходно. Истата ситуација се повтори и во 2023 година. Тоа значи дека мораме да ги подготвиме децата за професии што сè уште не постојат,“ истакна тој.
Клучно е да се промени пристапот кон учењето
Рајовиќ предупредува дека земјите од поранешна Југославија веќе се под просекот на меѓународните PISA-тестови, кои ја оценуваат функционалната писменост на учениците.
„Европа е веќе под просек, а ние сме уште подолу. Единствено Словенија е над просекот. Ако не се разбудиме, прашање е каде ќе бидат нашите деца за 10 или 20 години,“ рече тој.
Тој направи и споредба со азиските земји што постигнуваат најдобри резултати на меѓународните натпревари по математика, физика и хемија.
„Кина, Тајван, Хонг Конг и Сингапур доминираат. Нивниот мозок како да функционира поинаку, имаат различен код. А тоа се гледа и во економијата – Кина веќе го презема светското водство,“ објасни Рајовиќ.
Во заклучок, нагласи дека најважно е да се смени начинот на учење.
„Учењето наизуст повеќе не е решение. Мораме да ги научиме децата да поврзуваат информации и да го разбираат она што го учат. Тоа е функционално знаење – апсолутен приоритет на иднината,“ заврши тој.
