Вообичаените инфекции на увото како и проблемите со носот и грлото кај децата може да се поврзани со аутизмот, сугерира истражувањето објавено од германската новинска агенција ДПА.
Експертите велат дека нивната голема студија открила врска помеѓу симптомите како што се дишење на уста, ‘рчење, кубење и ставањето прсти во ушите, црвени уши и слаб или редок слух и главните карактеристики на аутизмот и дијагнозата на аутизам кај децата кои страдале од инфекции.
Исто така тие пронашле докази за поврзаност помеѓу гнојниот исцедок или лепливата слуз од ушите и аутизмот, како и некохерентниот говор.
Меѓутоа, тимот нагласува дека нивната студија, објавена во списанието BMJ Open, не докажува дека овие состојби предизвикуваат аутизам или дека децата со аутизам имаат поголема веројатност да ги развијат овие состојби.
Претходни студии исто така укажале на врската помеѓу овие видови инфекции и аутизмот.
Д-р Аманда Хол, научник на Медицинскиот факултет во Бристол и професор по аудиологија на Универзитетот Астон, оценила дека оваа студија, како што е спроведена, не дозволува да каже дали има причинско влијание или не.
„Мислам дека она што го прави е да им додава на заклучоците за кои подолго се информира во литературата дека децата со аутизам имаат поинаква медицинска историја од децата кои не се аутистични. Медицинската историја, вклучувајќи инфекции на увото и пошироко, е различна кај аутистичните деца во споредба со децата кои немаат аутизам“.
Таа рече дека тимот открил дека вообичаените симптоми на увото и горните дишни патишта се почести кај децата со последователна дијагноза на аутизам или високи нивоа на аутистички особини.
„Меѓутоа, исто така е важно да се напомене дека овие ОРЛ симптоми (уво, нос и грло) се многу чести во детството и дека кај повеќето деца кои ги имаат овие симптоми не им е дијагностициран аутизам“, изјави таа.
„На пример, од група од околу 1.700 деца кои ‘рчеле на возраст од 30 месеци, повеќето од нив (1.660 деца) подоцна не им бил дијагностициран аутизам“.
Таа вели дека нејзината порака до родителите на аутистичните деца е „да се консултираат со својот општ лекар или педијатар доколку се загрижени за увото и слухот на нивното дете“.
Научниците користеле податоци од долгорочното истражување Children Of The 90-тите, познати и како Avon Longitudinal Study Of Parents And Children, кое ги следело децата од раѓање.
Тие проучувале податоци за повеќе од 10.000 мали деца кои биле внимателно следени во првите четири години од животот. Нивните мајки пополнувале три прашалници помеѓу 18 и 42 месеци, во кои е забележана зачестеноста на различни знаци и симптоми поврзани со горниот респираторен систем, како и проблеми со ушите и слухот. Тие пополниле и три прашалници кога нивните деца имале нешто повеќе од три, речиси шест и девет години.
