Учењето стратегии за регулација на емоциите е добро да се започне со децата од самото раѓање. Во првите две години, учењето на овие стратегии во голема мера допринесуваат за развој на автономија и успешно совладување на когнитивните и социјални вештини.
Во првите месеци од животот, децата имаат ограничена способност за регулација на емоционалните состојби, и многу лесно доаѓаат во состојба на преголема емоционална вознемиреност. Но, тоа во голема мера зависи од тоа како возрасните се однесуваат кон таквите состојби кај децата. Ако им се извор на утеха, и може да го пренасочат нивното внимание на нешто пријатно, значајно може да им помогнат во контрола на емоциите.
На детската емоционала регулација најмногу влијае начинот на кој родителите му помагаат на детето, односно како успеваат да ги регулираат стресните искуства кај децата. На пример, кога родителот не успева да ги регулира таквите искуства, може да дојде до тоа да структурата на мозокот задолжена за ублажување на стресот, не се развие на соодветен начин, што резултира со анксиозен темперамент.
Родителите кај децата од првите месеци треба да поттикнуваат совладување на негативните емоции, изразувајќи емоции на радост и изненадување. Исто е важно кај децата да се поттикне разговор за емоциите.
