Анксиозноста кај децата често не се манифестира на ист начин како кај возрасните. Наместо отворено да ја искажат својата загриженост, децата почесто реагираат преку однесување, телесни симптоми или промени во секојдневните навики. Токму затоа многу родители не препознаваат веднаш дека нивното дете се соочува со анксиозност.
Разни психолози нагласуваат колку е важно да се обрне внимание на суптилните, но упорни знаци кои можат да укажуваат на подлабока внатрешна борба. Според стручњаците, овие се некои од најчестите знаци на анксиозност кај децата:
1. Телесни тегоби без јасна причина
Еден од најчестите показатели на анксиозност кај децата се честите поплаки на главоболки, болки во стомакот или мачнина, особено во ситуации кои предизвикуваат стрес. Стручњаците истакнуваат дека децата често ја изразуваат емоционалната непријатност преку телото, бидејќи сè уште немаат развиени механизми за вербализирање на чувствата.
2. Претерана загриженост и стравови
Ако детето постојано се грижи за работи кои на нивните врсници им изгледаат неважни – како стравот дека некој ќе задоцни по него, дека ќе се разболи или дека ќе направи грешка на училиште – тоа може да биде знак дека се бори со анксиозност. Многу терапевти напоменуваат дека кај анксиозните деца грижата често ја надминува реалната закана и станува секојдневна пречка за нормално функционирање.
3. Избегнување на одредени ситуации
Анксиозните деца може упорно да избегнуваат одредени активности, како што се одење на училиште, дружење со врсници или преспивање надвор од дома. Според психолозите, избегнувањето често е начин на кој детето се обидува да контролира ситуации кои ги доживува како заканувачки, иако другите можеби не ги гледаат така.
4. Промени во спиењето и апетитот
Проблеми со заспивање, често будење ноќе или нагли промени во апетитот (било зголемување или намалување) може да бидат знак дека детето доживува внатрешен стрес. Стручњаците истакнуваат дека телото на децата често реагира на анксиозност преку нарушување на дневниот ритам, дури и пред тие да бидат свесни што точно чувствуваат.
5. Претерана потреба за сигурност и уверување
Постојана потреба нешто да им се повтори, да добијат потврда или да се уверат дека сè ќе биде во ред – иако тоа веќе им е кажано – е чест образец кај анксиозните деца. Ваквото однесување произлегува од внатрешна несигурност и желба да ги смират мислите што им предизвикуваат непријатност.
