Правилната комуникација, која треба да се развива од најраната возраст е наједноставниот и најлесен начин родителот да се справи со испадите на бес и нервоза кај детето, потенцираат психолозите.
Најчесто родителите поради незнаење и очај, испадите на бес и непосакуваното однесување кај детето, често и физички го казнуваат. Но, тие децат често стануваат депресивни, агресивни кон останатите деца. Проблемот е што тие деца не гледаат ништо страшно и лошо во своите постапки и агресивното однесување го користат за да го добијат она што го сакаат.
Освен поради недоразбирање во комуникаццијата, испадите на бес се случуваат поради детскиот пркос кон родителите и авторитетите бидејќи сметаат дека никој не ги разбира, не ги почитува или не обрнува внимание на нивните потреби.
Правилна комуникација почнува од моментот кога детето, бебето почнува да ги разбира реакциите на родителот, а тоа се случува веќе по шестиот месец од животот. Тогаш детето почнува да фрла играчки на под, да става во уста што ќе дофати…
“Тогаш родителот наместо да почне да му вели ‘не’ и да му вика дека тоа не треба да го прави, треба со смирен глас и со гест да го смири детето, инаку во спротивно тоа ништо нема да разбере. Затоа родителите обични не успеваат да го спречат повторувањето на таквото однесување и детето почнува се повеќе да им пркоси на забраните“, велат стручњаците.
Она што помага, додаваат тие е гласно плескање со рацете. Тоа се звуци кои на миг го одвлекуваат вниманието и децата престануваат да го прават тоа што го прават.
Детето во родителите треба да се види себе, а во гласот да почувствува емпатија – родителот треба да биде огледало на детето. Она што го наведуваат стручњаците е дека ваквиот начин на комуникација треба малку и да се вежба, како што се вежба возење велосипед за да се стекне сигурност и доверба.
