Кратковидност – неможноста јасно да се видат оддалечени предмети, главно се препишува на генетските фактори. Но, најновата студија на австралиските научници ги потврдила заклучоците од претходни истражувања – дека престојот на дневна светлина може да спречи миопија, што е медицински термин за кратковидност. Претпоставката е дека светлината поттикнува лачење допамин – хемикалија која спречува претеран раст на окото, што предизвикува миопија.
Новите истражувања укажуваат дека, освен гледањето во далечина, при престојот на отворено, важен фактор е и светлината.
Утврдени биле големи разлики во процентот на кратковидни ученици помеѓу високоурбанизираните земји кои ставаат акцент на класичното образование во најраната возраст во однос на земјите каде се залагаат за учење низ игра.
Според зборовите на професор Јан Морган, кој го предводел истражувањето на Австралискиот национален универзитет, не може да се зборува за генетскиот фактор, бидејќи генетскиот пул не се менува во две генерации, а стапката на заболување во југоисточна Азија за неколку децении се зголемила од 20, на 80-90 отсто. Исто така, истражувањето покажало дека стапката на кратковидни меѓу кинеските деца кои емигрирале во Австралија е пониска отколку кај оние кои живеат во југоисточна Азија. Ниска е и меѓу децата во Суднеј, отколку кај оние во Велика Британија, што повторно укажува на “факторот на светлината“.
Минатата година, научниците на Кембриџ утврдиле дека секој дополнителен час неделно поминат надвор, го намалува ризикот од миопија за два проценти. Во слична американска студија се дошло до заклучок дека превентивниот ефект се постигнува со 10-14 часа неделно надвор.
