Прашањето како да им се даваат пари на децата е едно од оние за кои родителите често бараат најдобар одговор. Постојат три најчести пристапи: редовен џепарлак, плаќање за домашни обврски и давање пари само кога има потреба.
Редовен џепарлак
Џепарлак – било да е неделен или месечен – им дава на децата чувство на сигурност и предвидливост. Преку ова, децата учат да планираат и да го распределуваат парите. Ако ги потрошат сите веднаш, мора да чекаат до следниот џепарлак. Тоа поттикнува одговорност, самоконтрола и развој на финансиска писменост уште од мали нозе. Недостатокот е што детето може да почне да го зема парите здраво за готово, без да го поврзе со труд и работа.
Плаќање за домашни задачи
Овој модел ги учи децата дека парите се резултат на труд. Така се развиваат работни навики, чувство на постигнување и реална претстава за вредноста на парите. Но, постои ризик детето да почне да очекува награда за секоја обврска – дури и за оние што се нормален дел од семејниот живот (како средување на сопствената соба). Затоа се препорачува разликување меѓу основните обврски, кои се очекуваат без надомест, и дополнителни задачи што можат да се платат.
Пари по потреба
Родителите што го практикуваат овој пристап им даваат пари на децата само кога им треба за нешто конкретно – на пример, за кино, екскурзија или училишен проект. Овој начин може да спречи непотребно трошење, но не му овозможува на детето да учи како да раководи со сопствен буџет, бидејќи не добива пари однапред.
Што е најдобро?
Најдобар пристап најчесто е комбинација од горенаведените. Редовниот џепарлак ги учи децата на планирање и одговорност. Дополнителен надомест за повремени задачи ги мотивира да се потрудат повеќе и да сфатат дека трудот се исплаќа. А давање пари по потреба има смисла во вонредни ситуации.
Најважно е родителите јасно да ги пренесат своите вредности – дека парите не се цел сами по себе, туку средство што треба паметно да се користи. Ако детето, покрај парите, добие и разговор за штедење, желби и приоритети – секој од пристапите може да стане корисна алатка за воспитување на одговорна и финансиски писмена личност.
