Карл Густав Јунг, еден од најпознатите швајцарски психолози и психоаналитичари, донел интересен заклучок за воспитувањето на машките деца – тој истакнува дека воспитувањето кое не одговара на правилниот развој на детето може да доведе до формирање на т.н. наречен „маж-дете“комплекс. На пример, ако таткото не и пружи емоционална поддршка и внимание на мајката, таа може да почне да го бара тоа кај детето и на тој начин да создаде подлабока врска отколку што е потребно. Така, мајката може да стане премногу грижлива и да го „задуши“ синот со своето внимание, врзувајќи го за себе и спречувајќи го да се ослободи од чувството на зависност од неа.
„И еве човек кој стои пред вас, живее во минатото и се обидува да избега од овој студен и суров свет што не може да го разбере. Неговата мајка е често покрај него, не покажувајќи ни трошка загриженост за фактот дека нејзиниот син се требал да порасне во маж, и не прави ништо за да му помогне да порасне и да има свое семејство“, пишува Јунг во книгата „Модерна Јунгова клиничка пракса“.
Заклучокот е дека детето на таква компулсивна мајка едноставно не може да живее само. Таа постојано ќе ги исправа сите негови грешки и ќе ги носи сите важни животни одлуки во негово име. Односно се додека тој и дозволува. Таквите мажи тешко можат да се ослободат од влијанието на нивната мајка, бидејќи се „парализирани“ од чувството дека само нивните мајки можат да им пружат мир и среќа… За таков „предавнички чин“ ќе им треба храброст да стават сè на коцка, да заборават на нивната мајка и да го преживеат прекинот со својата „прва љубов“.
