Речиси и да нема дете кое барем еднаш не ги “извадил“ од кожа родителите. Децата со силна волја, тоа го прават и почесто од еднаш.
Како реагирате во моментите кога детето ве вади од такт?
- Го контролирате викањето, така што прво се смирувате сами себе
- Се извикувате на детето, а после чувствувате грижа за совест
Повеќето мајки мислат дека не е во ред да се вика на детето, но понекогаш се случува и таква ситуација, оти не постоел друг начин да го привлечете вниманието на детето. Вистината е дека викањето ги плаши децата. Кога ќе му викнете, тоа се плаши и престанува да ве слуша се што се обидувате да му кажете или да го научите.
Може да станете родител кој никогаш не вика на своите деца. Како?
Верувале или не, постојат домови во кои родителите не подигаат глас на своите деца. Единствен начин да станете родител каков сакате да бидете е сами кон себе да си постапите сочувствително. За повеќето од нас тоа значи повторно да се грижиме за себе, да учиме за себе со љубов низ сопствените емоции, така да не ги пренесуваме и да не влијаат на децата. Како?
- Ветете му на детето дека ќе му се обраќате со почит. Кажете му на детето дека учите да ги регулирате емоциите и можеби и ќе погрешите, но со тоа ќе станете подобри.
Сфатете дека ваша работа број еден како родител е да управувате со сопствените емоции, така да можете да бидете модел во емоционалната регулација и да можете да му помогнете на своето дете да научи да управува со своите емоции. Децата учат емпатија кога сочувствуваме со нив.
Не заборавете дека детето ќе се однесува како и сите деца – тоа е негова работа!.
Тие се незрели луѓе кои учат. Тие ги туркаат границите да видат што е цврсто. Експриментираат со сила така да можат одговорно да ја користат. Предниот кортекс на мозокот нема да биде во целост развиен до 25. година, па децата често ги превземаат нивните емоции, што значи дека не можат да размислуваат правилно кога се вознемирени. И како и останатите луѓе, децата не сакаат да се контролираат.
Престанете да го собирате бесот или лутината кога имате лош ден. Наместо тоа, превземете одговорност за сопственото расположение, овозможете си го себе си она што ви треба за да се чувствувате подобро ии префрлете се на посреќно место. И во ред е да имате лош ден, но треба да знаете да ги отпуштите тие непријатни емоции, а не да ги собирате во себе за да на крајот од денот ги исфрлите врз детето.
Имајте разбирање кога детето ќе изрази емоција – било која емоција, така ќе почне да ги прифаќа сопствените чувства, што е прв чекот во учењето да управува со нив. Еднаш кога децата ќе можат да управуваат со своите емоции, можат да управуваат со своето однесување.
Останете смирени и побидете се да ги согледате работите од детската перспектива, па дури и кога поставувате правила и ограничувања. Кога децата веруваат дека сме на нивна страна, повеќе ги прифаќаат нашите граници и не така често го искушуваат нашето трпение.
- Кога ќе се разлутите, застанете. Не зборувајте. Не превземајте ништо и не донесувајте никакви одлуки. Дишете длабоко. Ако веќе сте почнале да викате, прекинете во средина на реченицата. Не продолжувајте додека не се смирите.
Дишете и само забележете ги своите чувства. Излезете од ситуацијата ако е можни, во спротивно напијте се вода или измијте си го лицето за да го одвлечете вниманието од детето на својата внатрешна состојба. Под таа лутина се крие страв, тага и разочарување. Оставете се тоа добро да слегне и само дишете. Пуштете и солза ако треба. Еднаш кога ќе се препуштите на чувството на лутина – без превземање на акција, бесот ќе се стопи.
ЛОША ВЕСТ? Ова е тешко. Потребна е огромна самоконтрола и одново и одново ќе се најдете во неред. Но, не се откажувајте.
ДОБРА ВЕСТ? Функционира. Се полесно и полесно ќе се стопирате додека викате, а потоа и ќе престанете пред да почнете. Само продолжете да се движите во вистинската насока. Во насока на посмирена верзија на себе. Во еден момент ќе сфатите дека поминале месеци од кога последен пат сте го повишиле гласот на некого.
ПОДОБРИ ВЕСТИ? Вашето дете ќе се трансформира точно пред вашите очи. Ќе го видите како напорно се контролира себе кога ќе се налути, наместо да удира и да вида. Ќе го видите детето како повеќе соработува. И ќе видите дека може да ве послуша без да го повишите тонот на гласот.
