Начинот на кој сме воспитувани често го обликува нашиот карактер, начинот на комуникација и односот кон авторитетите. Децата кои растат во строго семејно опкружување обично учат колку се важни правилата и дисциплината, но истовремено можат да развијат емоционални образци кои остануваат и во возрасна доба.
Иако таквиот воспитување најчесто произлегува од добри намери, последиците можат да се забележат во начинот на кој личноста се изразува, поставува граници и искусува блискост. Според советници за семејни односи, постојат карактеристики кои најчесто се поврзуваат со растење во строго семејно опкружување.
Претерана емоционална воздржаност
Луѓето кои растеле во строго воспитување често имаат потреба постојано да бидат „под контрола“. Тешко ги покажуваат емоциите бидејќи како деца научиле дека чувствата се сè уште слабост. Во возрасна доба, ова може да изгледа како смиреност и стабилност, но често крие длабок страв од грешка или неодобрување.
Страв од неуспех
Децата кои честопати биле казнувани или критикувани поради грешки подоцна развиваат страв од неуспех. Таквите лица често поставуваат високи стандарди за себе и тешко ги поднесуваат сопствените пропусти. Стравот ги спречува да преземаат ризици или да се впуштаат во нови ситуации, за да не доживеат повторно срам или разочарување.
Тешкотии во изразување емоции
Луѓето одгледани во строго семејство често научиле да ги потиснуваат емоциите за да избегнат казна или конфликт. Како возрасни, можат да имаат проблеми со искрено изразување на чувства поради страв од негативни реакции. Ова води кон емоционална затвореност и потешкотии во блиски односи.
Ниско самопочитување
Претераните правила и постојаната потреба за совршенство често ја поткопуваат самопочитта на детето. Ако детето има впечаток дека никогаш не е доволно добро, овој осет продолжува и во возрасна доба. Возрасните кои имале такво искуство често сомневаат во своите одлуки и тешко ги прифаќаат пофалбите, бидејќи надворешното потврдување станало мерка за вредност.
Тешкотии со доверба
Децата воспитувани строго често учат дека грешките не се простуваат. Поради тоа, како возрасни им е тешко да веруваат на другите, бидејќи очекуваат осуда или разочарување. Наместо да се опуштат во односите, често одржуваат емоционална дистанца и внимателно го набљудуваат однесувањето на другите.
Зголемена потреба за одобрување
Психолозите објаснуваат дека лицата одгледани со строга дисциплина често бараат потврда и одобрување од авторитети, пријатели или партнери. Навикнати се дека љубовта и пофалбата мора да се „заслужат“, па и како возрасни тешко веруваат дека се сакани без услови. Таа потреба за признавање може да создава чувство на постојан стрес и исцрпеност.
