Расправијата содржи многу непријатни емоции и е отворен израз на гнев кон друга личност. Таа може да се сфати како комуникација која ги преминала границите на мирна дискусија, открива психологот Љубица Уводиќ Враниќ. Експертката истакнува дека е важно да се биде свесен дека често се расправаме и да разбереме како го правиме тоа и дека мора да научиме добро да се расправаме, за да може убаво да се смириме.
„Добрата расправија вклучува познавање на причините и поводот за расправија и користење на дозволени методи кои водат до преговори и заеднички заклучок поврзан со самата кавга. Расправијата често треба да заврши со компромис каде што двете страни губат нешто, но тоа води до помирување и изнаоѓање заеднички заклучок. Добритерасправии ги продлабочуваат односите на долг рок“, објаснува таа.
Магистерот по психологија и логотерапевт Домагој Далбело истакнува дека мирното решавање на конфликтите е основа за здрави односи.
„Кога поединците се впуштаат во добронамерен и конструктивен дијалог, тие не само што се способни да ги решат тековните проблеми, туку градат основа за меѓусебно разбирање и почитување. На овој начин се зајакнуваат долгорочните односи и се зајакнува довербата. Спротивно на тоа, нерешените конфликти може да се влошат со текот на времето, што може да доведе до рушење на довербата, што е од суштинско значење за квалитетни меѓучовечки односи. Исто така, стресот предизвикан од нерешени конфликти може да придонесе за анксиозност, депресија и други психолошки тешкотии. Меѓутоа, кога луѓето успешно комуницираат и ги решаваат конфликтите, тие создаваат средина за поддршка која може да има позитивен ефект врз менталното здравје“, порачува тој.
