Од раното детство, децата развиваат неверојатна способност да препознаат кој родител е повеќе попустлив. Или едноставно поуморен. Нашите родителски пристапи се вкоренети во фактот дека го сакаме она што е најдобро за нашите деца.
Како и да е, мислењето за тоа што е најдобро е крајно субјективно и може да биде дискутабилно за другиот родител. Не е невообичаено да родителите имаат целосно различни пристапи кон родителството. Иако различните пристапи не значат дека родителите задолжително ќе се пресметуваат, служејќи се со различни стратегии, родителите испраќаат различни пораки до децата, кои може да бидат збунувачки.
Значење на недвосмислените насоки за однесување
На малите деца секако им се потребни јасни и недвосмислени насоки за однесување. Многу е важно, родителите со различни ставови да ги надминат своите разлики и да преговараат околу својот меѓусебен однос, како и односот кон децата. Вообичаено е да постои одреден степен на конкуренција, дури и кај најздравите родителски односи и ако родители не внимаваат, децата може да станат многу добри во искорисувањето на оваа ситуација.
Манипулација
Важно е да знаете дека сите деца ќе се обидат да ја изманипулираат ситуацијата во своја корист во некој момент, но тоа не значи дека се лоши. Манипулацијата е јасна порака дека детето е збунето и бара јасни граници. Не само што на децата им се потребни граници, туку тие понекогаш мораат да ги тестираат. Тоа родителите, кои се попустливи, ги тера и самите да се позанимаваат со границите и јасно да ги дефинираат.
Заеднички пристап
Различните пристапи на родителство и не мора да бидат така збунувачки за децата, ако родителите умеат да се носат со различните ставови. На пример, можеби едниот родител смета детето треба само да одлучи кога ќе напише домашна, додека другиот се држи до ставот задачите да се решат веднаш по училиште. На детето мора да му се даде до знаење дека задачите мора да се завршат и дека и двата родитела треба да се почитуваат. Различните ставови на родителите може да значат и различни компоненти на родителство. Построгиот родител може да поставува јасни граници, додека оној кој е помалку строг, може полесно да се зближи со децата. Заедно родителите може да балансираат. Едниот може да биде креативем, додека другиот практичен.
Јасни граници
Родителите кои на децата им поставуваат јасни граници, имаат навика на децата да им укажуваат и на јансите последици. Но, децата не треба да стравуваат до своите родители, туку да имаат свест за јасните псоледици на одредени постапки. На овој начин, децата ќе можат во склад со тоа, да го регулираат своето однесување.
Да се биде пример
За време на годините на формирање, родителите се примарен пример и играат примарна улога во емотивниот развој, како и во тоа како се однесуваме кон другите. Оние кои имале добар и близок однос со родителите, главни природно ги усвојуваат стратегиите на родителство, кои се слични на оние кои и самите ги доживеале како деца. Од друга страна, лицата кои имале комплицирани односи со своите родители, често мораат напорно да работат да ги надминат дисфункционалните обрасци на родителство и свесно да развијат нови начини на однесување кон децата.
