Кога децата се мали, дури и ако имаат своја соба, вие сте повеќе постојан гостин во неа отколку посетител. Вратата е веројатно секогаш отворена за да можете да слушнете дали вашето дете ве вика и да внимавате на нив. Минуваат години, а вратата од собата е сè уште ширум отворена. Но, со текот на времето, децата посакуваат нивна приватност и секогаш кога ќе влезете во нивниот простор, ве пресретнува намуртен поглед. Вратата сега е затворена, а ако само поминете низ неа без да тропнете, вашето довчерашно бебе ќе доживее благ нервен слом.
Зошто е тоа така и кога родителите треба да почнат да тропаат на вратата од собата на своето дете пред да влезат?
Развојот на потребата на детето за приватност е природен дел од растењето и формирањето на идентитетот. Иако не постои строга возраст на која родителите треба да почнат да тропаат пред да влезат во детската соба, експертите се согласуваат дека е важно да се следат сигналите што детето ги испраќа и да се приспособат на нивните потреби.
Рана училишна возраст (од 6 до 10 години)
Децата во овој период почнуваат да развиваат чувство на независност и приватност. Можно е да сакаат да имаат свој простор и време за себе. Можете непречено да влезете во нивната соба и веројатно нема да реагираат премногу бурно, но во некои ситуации сепак треба да чукате. Кога? Експертите советуваат да тропнете кога знаете дека вашите деца се зафатени со читање или играње.
Почеток на пубертетот (од 11 до 13 години)
Експертите за родителство ги советуваат родителите секогаш да тропаат пред да влезат во пубертетската детска соба. Оваа практика помага да се зачува приватноста и да се изгради меѓусебно почитување во чувствителниот период на адолесценција.
Тие додаваат дека е важно да почнете да тропате на вратата од собата на децата уште од 11 до 12 години, кога ќе почнат да развиваат посилно чувство за приватност, за да ја „усовршат“ навиката до тинејџерството.
Тинејџерски период (14+ години)
Тинејџерите интензивно работат на градење на сопствен идентитет и автономија. Во овој период, редовното тропање пред да влезете во соба не е само знак на почит, туку и начин да се одржи отворена комуникација и доверба помеѓу родителот и детето. Сетете се на себеси во тој период и вашата реакција доколку вашите родители само „влетале“ во вашата соба. Не е дека детето нешто „крие“, туку едноставно бурно реагира на упад во неговиот простор.
На крајот на краиштата, одлуката за тоа кога да се почне да се тропа на вратата на детската соба зависи од индивидуалната зрелост на детето и семејната динамика. Почитувањето на приватноста и отворената комуникација се клучни за градење доверба и здрави односи во семејството.
