Современите автори од областа на образованието и педагогијата ги поделија родителите на три вида – „тигри“, „делфини“ и „медузи“. Секој тип има одредени принципи на комуникација со детето и начинот на кој воспоставува контакт, како и предности и недостатоци. Идејата зад родителството „медуза“ е дека родителот слуша што сака да прави неговото дете и му дозволува да го прави тоа. Оваа теорија за родителство има многу следбеници и противници. Љубителите на нежното родителство веруваат дека „медузите“ се пример за вистинско разбирање и прифаќање на вашето дете онаков какво што е. „Тоа е уметност да се биде вистински во склад со вашето дете“, вели Кристен Гиринг, директор за образование во Parent Lab. Писателката Ема Броукс го нарекува овој стил „мек, нежен и многу флексибилен“.
Сепак, многумина го изразуваат спротивното мислење, посочувајќи дека родителите „медузи“ се екстремни, односно се премногу попустливи и дека тоа може да ги доведе децата на погрешен пат, да им го отежне осамостојувањето и да предизвика лоши последици во зрелата возраст.
Сепак, експертите посочуваат дека најдоброто решение е златната средина, односно родителите да не бидат премногу строги, но не и многу попустливи. Најдобро е од се да го извлечеме најдоброто и да го примениме, а еве кои добри работи можеме да ги научиме од родителскиот тип „медуза“:
- Родителот ги слуша желбите на детето
Многумина ги обвинуваат „медузите“ дека не знаат да одбијат дете и се согласуваат со него во се. Но, ова може да се толкува на друг начин: родителот не присилува, туку му дозволува на детето да избере што му се допаѓа и што е најдобро за него. Ова особено може да се препознае во потребата на детето за активности. Родителите често ги запишуваат своите деца во разни спортови, хоби, јазични или музички училишта, бараат што е најдобро за нивните деца и каде би можеле да се пронајдат.
Што би направил родител „медуза“? Тој би разговарал со детето: што точно би било интересно за него да научи и што да прави. И би го оставил детето да ја избере активноста. Точно, постои можност детето да одговори: Не сакам да правам ништо, само да играм на таблет или видео игра. Во такви ситуации, родителот „медуза“ му нуди на детето предлози и го поттикнува да избира.
- Знае да биде флексибилен во образованието и разбирањето
Ако ученикот се жали дека е преоптоварен, уморен и не сака да присуствува на дополнителни часови, многу мајки и татковци ќе се обидат да му објаснат на детето дека тоа е неопходно, ќе го потсетат на одговорност и дисциплина и ќе го убедат детето да истрае во нешто што го започнало.
Што би направил родител „медуза“? Како и секој родител, родителот медуза е исто така внимателен на потребите и способностите на своето дете, но може да биде флексибилен во однос на воспитувањето. „Медузите“ се мирни поради фактот што детето понекогаш пропушта часови или тренинг доколку не се чувствува добро или му недостасува енергија.
- Дава право на избор
„Кога мојот син имаше четири години, веднаш го запишавме во фудбалската секција“, вели блогерот и новинар Данијел Мари Холанд. – Тој немаше интерес за ниту еден групен спорт, но насекаде бев опкружен со родители на фудбалски деца. И мислев дека спортувањето во секој случај е корисно: детето ќе научи да игра со други, ќе стане физички посилно, ќе има самодоверба. А можеби спортувањето ќе му донесе дополнителни поени кога ќе оди на факултет. Но, синот не покажа апсолутно никаков интерес за фудбалот: стоеше вкочанет на теренот или паѓаше, покривајќи ја главата со јакна. Последната капка што ја прели чашата беше што ја зграпчи топката и само истрча со неа од теренот“.
Што би направил родител „медуза“? Тие би му дале можност на детето да проба различни активности и да избере активност што навистина го интересира. Нема да го тераат детето да заврши музичко училиште, бидејќи таму веќе учело 3 години, нема да инсистира на исцрпувачки карате тренинзи 4 пати неделно ако тоа не му се допаѓа на синот. А ако детето се спротивстави на распоредот, неопходно е да се одмори некое време, или дури и да одбие дополнителни хоби и секции.
Главниот заклучок што може да се извлече од филозофијата за воспитување на „медуза“ родителите е дека давајќи му на детето слобода на избор, не го претвораме во безделник, туку напротив му помагаме да најде нешто по негова желба. На овој начин му помагате на детето да ги открие своите интереси и го насочувате кон нешто што му носи радост и во кое ужива, а со тоа ги зголемувате шансите да постигне успех на овие полиња.
