Спонтаниот абортус се дефинира како прекин на бременоста до 20. гестациска недела и исфрлање на ембрионот или фетусот од матката. Ваквите абортуси се застапени со 10-20 отсто од вкупниот број на абортуси. За да се почне со детална анализа на причините за повторувачките абортуси потребно е да се јават три абортуси, кои не мора да бидат последователни.
Најчести симптоми се вагиналните крвавења, контракции, стегање на матката, болки во долниот дел на стомакот. За да се постави дијагноза се прави гинеколошки преглед, се гледа дали крвавењето е обилно и се прави ехо за утврдување на состојбата на плодот и постелката.
Постојат голем број причини што доведуваат до појава на спонтан абортус, па токму затоа се советува секоја жена која планира бременост да посети гинеколог и да направи базични испитувања за да се има комплетна слика за нејзината здравствена состојба. Инфекциите се потенцијален фактор за спонтани абортуси, но и за предвремено породување, па при постоење на инфекција, неопходно е двајцата партнери да примаат терапија. Урогениталниот систем кај жената се формира околу 6. гестациска недела и уште тогаш може да настанат вродени аномалии – дворога или нецелосна матка, септум. Здобиени малформации се миомите на матката и ендометријалните полипи. Тромбофили се нарушувања во системот на коагулација на пациентката, а може да бидат вродени и здобиени. Тие се и причина за висок крвен притисок во бременоста и за интраутерин застој. Многу важна причина за настанување на абортуси во првиот триместар е и генетската предиспозиција. Како причина за повторувачките спонтани абортуси може да бидат и нарушувањата на тироидната функција, нерегулираниот дијабетес, полицистичниот оваријален синдром, нарушувања во животниот стил. Во ризичната група се и пациентките со намалена овари јална функција.
Важно е гинекологот да има информации за тоа дали пациентката претходно имала бременост, како завршила таа, дали имала предвремено породување или абортус. Ако бременоста завршила со абортус битна информација е во која гестациска недела настанал абортусот. Ако се работи за чести абортуси во првиот триместар причина се генетските нарушувања, хромозомските абнормалнос ти или тромбофилите. Аномалиите на матката доведуваат до абортус во вториот триместар. Ако абортусите настануваат во првиот триместар и се чести тогаш постојат опции да се направи генетско испитување на абортираниот материјал или двајцата партнери да направат кариотип од периферна крв.
Овој тип абортуси бара мултидисциплинарен пристап и низа испитувања.
По добивање на резултатите се пропишува терапија или се прават соодветни минимално инванзивни интервенции за отстранување на вродените анатомски малформации кои биле причина за абортус. Најчесто по првиот абортус не се препорачуваат дополнителни испитувања кај пациентката. Потребни се редовни контроли и период од околу 6 месеци до реализација на следната бременост. Доколку, пак, абортусите се повторувачки се бара стручно мислење, за да се утврдат причините и да се испланира индивидуален третман.