ПИШУВА:
М-р Ивана Урдаревиќ
логопед, специјален едукатор и рехабилитатор
♦♦♦♦♦♦♦
Брадилалија (Bradylalia) или спор говор е најчесто последица на органски заболувања на CNS (афазија, дисфазија)
Најмногу е застапена кај интелектуално попречените деца. Се манифестира како хипотонија на мускулите и успорена функција на ефекторниот говорен апарат. Освен успорената функција на говорниот механизам, брадилаличното лице манифестира општа успореност на движењата на целото тело. Таквите лица се тромави, спори, често несмасни. Оставаат впечаток на мрзливи и незаинтересирани.
Основна карактеристика на говорот се состои во продолжување на сите гласови, посебно на самогласките, се забележува недостаток на тонска мелодија на реченицата и поголемите говорни целини при што за време на слушањето на таквиот говор се добива впечаток на монотонија. Основниот ларингеален глас е снижен, а вибрациите на звучните гласови се често недоволни. Како резултат на успорена активност на мекото непце, присутна е и блага назализација. Слушањето на таквиот говор заморува заради неговата развлеченост и недоволната разбирливост.
Треба да се започне со вежби за подобрување на брзината, прецизноста и координацијата на општата моторика на телото
Како и кај секое говорно нарушување дијагнозата мора да биде комплетна (медицинска, логопедска, психолошка, воспитна и социјална).
- Медицинската дијагностика укажува на етиологијата, врз основа на која се презема медицинска терапија;
- Логопедската дијагностика освен говорниот статус, треба да ги утврди и изгледите за подобрување или потполна корекција;
- Психолошка дијагностика, освен интелектуалниот потенцијал, треба да укаже на емоционално-волните компоненти кои се значајни за третманот;
- Воспитно – едукативната и социјалната дијагностика го утврдуваат образовното ниво и семејно – општествените услови во кои живее пациентот, како и тоа какви се изгледите за ангажирање на семејството во рехабилитацискиот процес.
Освен медикаментозна терапија која треба да ја поправи целата неврофизиолошка состојба на детето или возрасниот, мора да се преземат и останатите видови рехабилитација. Треба да се започне со вежби за подобрување на брзината, прецизноста и координацијата на општата моторика на телото
Логопедско – рехабилитациски третман
Освен медикаментозна терапија која треба да ја поправи целата неврофизиолошка состојба на детето или возрасниот, мора да се преземат и останатите видови рехабилитација. Треба да се започне со вежби за подобрување на брзината, прецизноста и координацијата на општата моторика на телото. Основна цел е кај пациентот да се развие чувството за ритам. За таа цел се користат музичко-ритмички вежби. Првите вежби започнуваат со движење на телото (броење, такт, ритам).
Движењата на телото на почетокот се бавни, а потоа се побрзи и побрзи додека не се постигне оптималната брзина. Постепено со движењата на телото се надоврзуваат и движењата на говорните органи, движења за изговор на гласовите, а потоа вежби за изговор на поединечни зборови, реченици и подолги искази. Најдобро е детето додека изговара само да удира – тактира и на тој начин да го усогласи, координира изговорот со ритмичките движења на раката.
ПОВЕЌЕ ОД ИСТИОТ АВТОР, М-Р ИВАНА УРДАРЕВИЌ:
- Расцепи на усната и непцето – релативно чести вродени аномалии на лицевовиличната регија
- Дали и вашето дете страда од дефицит на внимание со хиперактивност – Хиперкинетски растројства (АДХД)
- Отстранувањето на третиот крајник не значи и дефинитивно решение на зборувањето преку нос
- И доживеан страв може да доведе до пелтечење
