
Можеби и сами сте се запрашале зошто вие и вашите браќа или сестри сте толку различни. Сте пораснале во исто семејство, со исти родители, делите слични гени, а сепак сте како ден и ноќ. Иако може да звучи чудно, научните истражувања покажуваат дека разликите не се случајни, тие се дел од длабок психолошки процес во кој децата несвесно се обликуваат за да го пронајдат својот идентитет.
Додека многу луѓе природно се идентификуваат со своето семејство, браќата и сестрите често го доживуваат спротивниот процес. Психолозите го нарекуваат „процес на одвојување на идентитетот“ (деидентификација), а се јавува во детството и адолесценцијата. Децата не се обидуваат да бидат слични, туку сакаат да бидат различни. Ова им овозможува да бидат видени како уникатни поединци во очите на нивните родители и околината.
Научниците го опишуваат овој процес и како „пронаоѓање на сопствената улога“. Децата не сакаат да ги преземат постојните улоги што веќе им се доделени на нивните браќа и сестри, туку бараат уникатно место во семејството. Ако едно дете е „паметен ученик“, друго може да се профилира како „забавувач“. Ако сестрата е „спортист“, братот може да биде „уметнички тип“. Овие улоги често се несвесни, но им помагаат на децата да се борат за родителско внимание и признание во рамките на семејството.
Голема научна студија во која учествувале повеќе од 19.000 учесници покажала дека нееднаквиот третман на децата во семејството може да има долгорочни последици. Според истражување објавено во списанието Psychological Bulletin, помалку фаворизираните деца имаат поголема веројатност да страдаат од самодоверба и емоционална нестабилност во зрелоста.
Родителите, свесно или несвесно, често ги поддржуваат децата кои се помирни, посовесни или едноставно попријатни кон нив. Со текот на времето, овие деца развиваат подобра емоционална рамнотежа и постабилни врски. Од друга страна, помладите деца, особено синовите, имаат поголема веројатност да добијат помалку внимание, што може да ги стави во неповолна положба.
Авторите на студијата нагласуваат дека е важно да се препознаат овие обрасци за да се спречи штета и да се подобри семејната динамика.