Падови, удари, понекоја скршена коска и исеченица… се се тоа “нормални“ појави кои го следат растењето на децата. Од тоа како вие реагирате во овие ситуации, зависи во каков човек ќе порасне вашето дете, сметаат стручњаците.
Ставот “немој да драматизираш, не ти е ништо“, а до кој многу родители се придржуваат уверени дека така му помагаат на детето да порасне во силен и отпорен човек, се покажал како погрешен.
Според психотерапевтот Филипа Пери, овој модел на однесување спречува развој на емпатија кај децата и ги учи дека е сосема во ред да чувствуваат болка.
Ако вие како родител, смета таа, не признаете страдање кај детето, го подучувате да се преправа дека е добро и кога нене, а тоа на ист начин ќе реагира кога ќе почувствува друга болка.
“Тоа не е исто што и отпорност“, вели Пери. Најдобар начин детето да изгради отпорност е сериозно да го прифати чувството на болка.
Според неа, правилна реакција на родителот треба да биде:
“Баш изгледа болно. Дали си добро: Дај да видам“. И потоа да го смирите со тоа што ќе му објасните дека болката ќе помине.
На овој начин, вели Пери ќе го научите детето дека е сосема во ред да чувствува страдање, но и ќе го уверите дека има сила да издржи “кога е најтешко“.
