НИТУ ЕДНО ДЕТЕ НЕ ТРЕБА ДА БИДЕ ПРИНУДЕНО ДА ПОРАСНЕ ПРЕБРЗО: Што е „синдром на прерано созревање кај децата“ и како да го препознаете?

Овој синдром се јавува кога децата се под притисок да преземат обврски и да постигнат успех на рана возраст, често занемарувајќи ги своите природни потреби за игра и развој. Иако изгледа дека овие деца постигнуваат многу, долгорочните последици може да бидат сериозни

Растењето навистина може да биде предизвик, но кога детето ќе порасне брзо, тој процес станува уште понапорен. „Синдромот на прерано созревање кај децата“ се јавува кога децата се под притисок да преземат обврски и да постигнат успех на рана возраст, често занемарувајќи ги своите природни потреби за игра и развој. Иако изгледа дека овие деца постигнуваат многу, долгорочните последици може да бидат сериозни.

Децата кои созреваат пребрзо често се соочуваат со предизвици во младоста, а притисоците и очекувањата што произлегуваат може да се манифестираат на различни начини.

Ова се три знаци кои укажуваат дека детето можеби пребрзо пораснало.

Одложувањето на задачата често е знак на анксиозност поради страв дека задачата нема да биде совршено завршена
  1. Имаат страв од неуспех

Децата кои биле под постојан притисок често развиваат страв од неуспех. Тие се стремат кон совршенство, бидејќи научиле дека успехот е единствениот прифатлив исход, се вели во истражувањето објавено во 2019 година во „Frontiers in Psychology“, пишува „Форбс“. Кога не успеваат да ги исполнат очекувањата, може да почувствуваат силна вина и срам.

Ниту едно дете не треба да биде принудено да порасне пребрзо. Важно е да ги препознаете овие знаци и да му дозволите на детето да забави, повторно да се поврзе со своето внатрешно дете и да ужива во детството. Дајте му можност да игра, да биде креативно и да одмора – затоа што детството е драгоцено и незаменливо
  • Стравот од правење грешки може да доведе до избегнување на нови предизвици и ризици. Децата може да се повлечат од ситуации каде што постои можност за неуспех, што го ограничува нивниот развој и искуства.
  • Одложувањето на задачата често е знак на анксиозност поради страв дека задачата нема да биде совршено завршена. Ова може да доведе до неодлучност и пропуштање важни можности.
  • Преоптоварувањето и исцрпеноста може да бидат резултат на преголемата одговорност што детето ја презема врз себе, што може да има негативно влијание врз неговото физичко и емоционално здравје.
  1. Тешко се опуштаат

Децата кои ја пропуштиле слободната игра често имаат потешкотии да се опуштат и да уживаат во слободното време. Тие чувствуваат потреба постојано да бидат продуктивни и може да се чувствуваат виновни кога не прават ништо.

  • Чувството на вина додека одмораат може да го спречи детето вистински да се опушти и да ужива во едноставни активности. Ова може да доведе до постојан стрес и исцрпеност.
  • Недостатокот на уживање во хоби е вообичаено кај децата кои чувствуваат притисок да бидат најдобри дури и во слободните активности. Хобито станува задача наместо извор на радост.
  • Неможноста да се биде присутен во моментот може да доведе до тоа детето постојано да размислува за идните обврски, наместо да ужива во сегашноста.
Креативноста и играта се клучни за здравиот развој на децата
  1. Недостаток на креативност

Креативноста и играта се клучни за здравиот развој на децата. Кога овие области се занемарени, децата можат да се отуѓат од нивната креативност и имагинација.

  • Недостатокот на креативно размислување може да се појави кај децата кои немале можност да истражуваат преку игра. Тие може да имаат потешкотии да ги решат проблемите на иновативни начини.
  • Отфрлањето на играта како несериозно може да ги ограничи нивните способности да уживаат во едноставни, спонтани активности кои се важни за менталното здравје и среќа.
  • Стагнацијата во развојот може да се појави доколку детето не ја развие својата креативност и имагинација, што може да влијае на неговиот подоцнежен успех во училиштето и кариерата.

Ниту едно дете не треба да биде принудено да порасне пребрзо. Важно е да ги препознаете овие знаци и да му дозволите на детето да забави, повторно да се поврзе со своето внатрешно дете и да ужива во детството. Дајте му можност да игра, да биде креативно и да одмора – затоа што детството е драгоцено и незаменливо.