ОКР КАЈ ДЕЦАТА: Психолог издвојува знаци кои укажуваат на нарушување

Сите деца одвреме-навреме чувствуваат ирационални или оправдани стравови, но децата со опсесивно-компулсивно растројство или нарушување, чувствуваат постојана грижа и ова чувство ги принудува да повторувачки однесувања.

Опсесивно-компулсивното нарушување кај децата се карактеризира со појава на опсесивни мисли и компулсивни дејства кои детето чувствува дека мора да ги повторува, иако е свесно за нивната ирационалност. Децата со ОКР често ги доживуваат овие мисли и постапки како непријатни, но и покрај тоа, тие не можат да ги спречат. Ова нарушување може значително да влијае на секојдневниот живот на детето, поради што е важно навреме да се препознаат неговите симптоми.

Психологот и едукатор за воспитување, Џејми Блох, издвојува неколку клучни знаци кои можат да им помогнат на родителите да го препознаат ОКР кај децата:

  • Инсистирање на ритуали пред спиење – Детето може да бара одредени дејства секогаш да се повторуваат на ист начин пред да заспие.
  • Перфекционизам – Детето покажува прекумерна потреба за уредност, што може да биде видливо на училиште или дома.
  • Инсистирање на одреден редослед – Детето може да инсистира работите, рутините, активностите или предметите секогаш да се поставуваат или изведуваат по одреден редослед.
  • Емоционални сломови кога не можат да ги извршуваат своите ритуали – Детето може многу да се вознемири или да има емоционален слом ако не може да ги изврши своите ритуали или некој ги прекине.
  • Постојана проверка – Детето може постојано да проверува работи како што се заклучување на вратата, проверка на домашна задача или исклучување на компјутерот.
  • Водење по правила – Детето има чувство дека одредени работи мора да се прават на специфичен начин, на пример за време на вечерата или утринската рутина.
  • Рутинските задачи одземаат многу време – Едноставните задачи како миење раце или облекување може да потраат многу подолго од вообичаеното поради повторувачки дејства.

ОКР е едно од најчестите ментални нарушувања кај децата и не е причина за претерана загриженост. Ако забележите дека детето има некој од горенаведените симптоми и ги повторува одново и одново, разговарајте со него прашувајќи го дали нешто го мачи или дали се плаши од нешто.

Замолете го да објасни што точно треба да направи за да се смири и дајте му до знаење дека не е ненормално, туку само збунето.

Задолжително разговарајте со детски психолог, бидејќи ОКР се третира со когнитивно-бихејвиорална терапија, додека во потешки случаи мора да се даваат и лекови. Третманот е ориентиран кон соочување на детето со стравот или опсесијата и постепено одвикнување од нив. Децата обично го надминуваат опсесивно-компулсивното однесување и немаат проблеми со тоа подоцна во животот, но навременото препознавање на симптомите е клучот за успешно лекување.