Довербата е основата на силната врска помеѓу родителите и децата. Но, сите родители се нашле во ситуација кога нивното однесување ја нарушувало довербата на нивните деца, често несвесно. Овие моменти можеби изгледаат безопасни, но можат да остават и долготрајни последици врз самодовербата и чувството на сигурност кај детето.
Експертите издвојуваат осум такви примери на кои родителите треба да обрнат повеќе внимание.
Неодржување на ветувања
Ако нешто ветите, држете се до тоа. Кога родителите не ги одржуваат своите ветувања, децата сфаќаат дека зборовите се бесмислени. Дури и малите нешта, како откажувањето на ветеното шетање во паркот, можат да направат детето да се чувствува разочарано и да почне помалку да му верува на својот родител и на плановите што ги најавува.
Игнорирање на детските чувства кога е важно
Во ситуации кога детето е возбудено за нешто или загрижено за проблем што го има, родителите не треба да ги минимизираат чувствата на детето. Кога родителите ќе им кажат на децата: „Не е важно“ или „Тоа е глупост“, тие можат да направат да се чувствуваат запоставено. Чувствата на децата се важни, дури и кога на нивните родители не им се чини така.
Реагирањето со лутина кога детето е искрено
Поттикнувањето на детето да биде искрено, а потоа покажувањето лутина кога открива нешто што неговите родители можеби не сакаат да го слушнат, го учи да молчи во иднина. Ако се плашат од казна или остри одговори, нема да се чувствуваат безбедно да ги споделат своите чувства со своите родители.
Откривање на нивните тајни на други
За некои деца споделувањето тајни е знак на силна доверба, а кога родителите решаваат да им ги кажат тие тајни на други, тие не ја почитуваат довербата што ја стекнале. Децата сакаат само да споделат одредени животни настани со одредени луѓе, па дури и кога, на пример, родителот ќе му ја каже детската тајна на својот партнер, детето може да го сфати тоа како нарушување на довербата. Ова може да доведе до тоа детето да се чувствува изневерено и повеќе да не им верува на другите.
Коментирање на нивниот изглед
Коментарите за телото на детето, дури и како шега, можат да имаат долгорочни ефекти врз самодовербата. Негативните коментари за тежината, висината или изгледот може да доведат до проблеми со имиџот на телото и чувство на несигурност, што може да има последици во иднина.
Непризнавање на сопствените грешки како родители
И родителите грешат. Ако грешите, признајте и бидете добар пример на вашето дете дека е во ред да ги признаете своите грешки. Кажувањето „згрешив и извини“ ги учи децата на одговорност. Избегнувајте одбранбени одговори како „Јас сум веројатно само лош родител“, бидејќи ова ја префрла вината и ги поништува нивните чувства.
Закани за физичко казнување
Дури и ако никогаш не користите физичко казнување, самата закана влева страв, а не почит кај децата. Ова ја уништува довербата и го прави детето да се плаши да дојде кај вас за водство кога тоа му е најпотребно.
Засрамување на децата за грешките што ги прават
Децата разбираат кога прават грешка. Постојаното потсетување на нивните грешки или нивното користење како средство за контрола предизвикува срам. Ова може да ја наруши нивната самодоверба и да ги натера да се плашат од правење грешки во иднина.
