Педијатар советува како да реагирате ако детето одбива храна

Доколку одбивањето на храната трае предолго или детето почне да слабее, родителите треба да реагираат. Затоа, важно е да се разбере зошто детето одбива да јаде, како и да научат да го поттикнуваат неговиот здрав однос кон храната

Oдбивањето на јадењe е вообичаено однесување во детството

Многу родители се фрустрирани кога нивното дете одбива да јаде. Кај некои деца тоа започнува уште во најрана доба, додека кај други оваа појава се појавува малку подоцна, кога всушност започнува нивната фаза на отфрлање на одредени вкусови или текстури. Меѓутоа, постои решение, тврди педијатарот Карен Гил за „Healthline“. Таа нагласува како родителите можат да му помогнат на детето да се ослободи од оваа лоша и нездрава навика на одбивање оброци и на тој начин да избегне потенцијални здравствени проблеми.

„Пред да се фрустрирате, запомнете дека одбивањето на јадењe е вообичаено однесување во детството. Во повеќето случаи, ова не се должи на некој сериозен проблем, туку е предизвикано од сосема нормални работи како што се лични преференци, недостаток на глад, недостаток на желба да се проба нешто ново, вообичаени детски болести (како што се болки во грлото или стомачни болки) или едноставно лошо расположение“, објаснува Гил.

Но, таа нагласува и дека понекогаш одбивањето јадења се случува со нешто посериозни здравствени проблеми, без разлика дали се од физичка или емотивна природа. Во овој случај, доколку одбивањето на храната трае предолго или детето почне да слабее, педијатарот тврди дека родителите треба да реагираат. Затоа, важно е да се разбере зошто детето одбива да јаде, како и да научат да го поттикнуваат неговиот здрав однос кон храната.

За да го поттикнеме детето да има здрав однос кон храната и да влијаеме на неговиот апетит, педијатарот го советува следново:

  • ограничување на одвлекување на вниманието за време на оброците;
  • послужување на соодветна порција храна;
  • планирање на оброци;
  • избегнување на стресни разговори или ситуации за време на оброците;
  • вклучување на детето во подготовката на храната;
  • избегнување на принудување да јаде ако детето не е гладно или не сака да јаде.