ПИШУВА:
Прим. д-р Борислав Гогушевски
оториноларинголог
♦♦♦♦♦♦♦
Индикациите, особено конечната одлука за хируршкиот третман секако дека спаѓа во доменот на оториноларингологот, но таа одлука не може да биде врз база на еден преглед туку треба да се базира на претходна исцрпна анамнеза и историја на заболувањето кај детето.
Впрочем во оториноларингологијата кога се зборува за оваа проблематика честопати се користи терминот „тонзиларен проблем“. Тој опфаќа неколку важни прашања поврзани со улогата на крајниците, пристапот во третманот, и секако, најважното прашање околу потребата за хируршки третман. Но дали овој „проблем“ реално постои? Дали може секогаш јасно и прецизно да се дефинира потребата од хируршка интервенција на крајниците?
Многу е битно да се елиминира моментот на т.н. комерцијализација на хирургијата/или комерцијализација на индикациите. Ако примарна цел претставува „комерцијализацијата на хирургијата“ тогаш ќе се вратиме многу назад, некаде во 50-тите години на минатиот век кога во одделни западни земји сите деца биле подложени на хируршка интервенција за отстранување на крајниците
Токму ова ја потенцира потребата приодот во однос на поставување на индикациите да биде мултидисциплинарен. Секоја одлука треба да биде поткрепена од претходни сознанија добиени од матичниот педијатар или да биде резултат на претходно следење од педијатар којшто е во контакт со оториноларингологот или самиот оториноларинголог-хирург, но тука се по потреба и други специјалности како педијатар имунолог и други, коишто заеднички ја даваат конечната одлука за хируршка интервенција. И тоа би била најдобрата опција. За жал, во пракса понекогаш се јавува судир на два принципа, од една страна крутоста или резервираноста на педијатрите во однос на потребата од хируршка интервенција и од друга страна леснотијата кај хирурзите оториноларинголози во проценката на индикациите /по принципот „ножот решава се“/. Одлуката треба да биде избалансирана, аргументирана и базирана на медицински протоколи, на медицинската литература или она што ние го нарекуваме медицина базирана на докази, и секако, врз основа на искуството и рационалноста во поставување на јасни индикации за оперативен третман.
Многу е битно да се елиминира моментот на т.н. комерцијализација на хирургијата/или комерцијализација на индикациите. Ако примарна цел претставува „комерцијализацијата на хирургијата“ тогаш ќе се вратиме многу назад, некаде во 50-тите години на минатиот век кога во одделни западни земји сите деца биле подложени на хируршка интервенција за отстранување на крајниците. Што била идејата? Се сметало дека крајниците се апсолутно непотребен дел од човечкиот организам, па како такви, со нивното отстранување се спречуваат можните компликации во текот на развојот на детето. Но подоцнежните бројни имунолошки студии јасно ја демантирале потребата од ваков радикален пристап кон индикациите за оперативна интервенција, па овој пристап како неаргументиран бил комплетно отфрлен.
За жал, во пракса понекогаш се јавува судир на два принципа, од една страна крутоста или резервираноста на педијатрите во однос на потребата од хируршка интервенција и од друга страна леснотијата кај хирурзите-оториноларинголози во проценката на индикациите /по принципот „ножот решава се“/
Одлуката за потребата од хируршка интервенција никогаш не е едноставна, таа мора да биде базирана на сите оние параметри коишто ни се достапни и да биде издржана бидејќи се отстранува ткиво коешто постои во организмот и коешто нормално има своја функција, се разбира кога зборуваме за здрави крајници. Кога зборуваме за индикации и за хирургија, се отстрануваат крајници коишто страдааат долго време и за коишто има точна причина и дефинирани индикации за нивно хируршко отстранување.
Како дополнителна опција во хируршкиот третман постои и можноста за парцијално/делумно отстранување на крајниците, најчесто во случаи на нивна назначена хипертрофија/ и верифицирана „sleep apnea“, без податок за чести инфекции. На тој начин се решава опструкцијата на дишните патишта, но се запазува улогата на крајниците во имунолошкиот одбранбен систем.
(продолжува)
◊◊◊◊◊◊◊
ПОВЕЌЕ СТРУЧНИ ТЕКСТОВИ ОД ПРИМ. Д-Р БОРИСЛАВ ГОГУШЕВСКИ
ПРОЧИТАЈТЕ НА СЛЕДНИОВ
ЛИНК
