Познатиот детски психијатар, кој се смета за еден од стручњаците кои ги има поставено темелите на невропсихологијата на развојниот период, проф. д-р Светомир Бојанин тврди дека кај денешните деца имагинацијата е закржлавена.
Тој објаснува за феноменот на слушање и послушност кај децата, како и за тоа зошто децата имаат изливи на бес на јавни места или пред гости.
“Феноменот на слушање кај децата е запоставен, децата се повеќе се личности на гледање. Затоа им е закржлавена и имагинацијата и послушноста, затоа повеќе не го доживуваат светот по вистинските вредности. Она што го гледаме е посилно од она што го слушаме“, потенцира проф. д-р Бојанин.
Детето најнапред светот го доживува визуелно, но потоа треба постепено и се повеќе кај него да се воведува и она што може да го дознае и со слушање. Така го разбира светот околу себе и самото себе. Затоа треба, објаснува познатиот детски психијатар, многу да му се зборува, а тогаш да му се даде репродукција така што ќе црта, бидејќи така го развива своето ментално и асоцијативно поле. Оттаму потекнува и зборот послушност – мора прво да слушнеме, за да чуеме.
“Најдобро е телевизорот и видео игрите да се исфрлат од дома. Телевизорот стана денес бебиситерка. Ако детето повеќе сака да гледа цртани филмови, отколку да излезе со вас во прошетка, тоа значи дека сте ја изгубиле битката, некаде сте погрешиле“, вели проф. д-р Бојанин.
Тој вели дека со децата треба да се живее природно, треба да се вклучуваат во животот, треба да се има слух за нив, треба постојано да им се посветуваме и да се занимаваме со нив. Тогаш, додава професорот, нема пропусти, нема размазеност.
Се прашуваат луѓето што да прават кога ќе дојдат гости, а децата им скокаат по глава воопшто не скаат да слушаат. Или кога ги носат во продавница, а детето почнува да се валка по подот и да вришти за мајката да му купи нешто. ТОЈ ПРОБЛЕМ НЕ СЕ РЕШАВА ТОГАШ!
“Ако природно живееме со нив, ако на време и во доволна мера сме се занимавале со нив, ако знаат колку ни се важни, таквии размазености нема да има. Ако сте навикнале вниманието на детето да му го купувате со подароци, а тоа е најголемо зло за него, тогаш тоа во продавница ќе бара да му купите нешто бидејќи тоа му е замена за љубов и за внимание. Тоа тогаш не бара чоколадо, туку вашето внимание, а вие го карате или го кубете поради тоа. Ако сте му подариле доволно внимание и сте го подготвиле за тоа одење во продавница, до тоа не би дошло“, нагласува проф. д-р Бојанин.
Тоа значи на време да му се објасни на детето дека не може секој пат нешто да добие, дека мама нема доволно пари, но затоа го носи на прошетка и разговара со него, што е многу позначајно. Ако детето не добивало адекватно внимание, тогаш ќе го “граба“ од други луѓе, на пример од гостите во домот.
За децата е поважно како пример гледаат дома, отколку што им се зборува, категоричен е детскиот психијатар.
“Ако детето ве сака, ако е послушно (послушност која доаѓа од љубов, а не од страв), тоа попрво ќе разбере ако му кажете дека некое негово однесување ве повредило (но, не во смисол на вина), отколку да го казните, физички или на некој друг начин“, вели проф. д-р Бојанин.
