Во борбата против ширењето на коронавирусот многу земји воведоа забрани за движење или контакти и на различен начин го ограничија социјалниот живот. Дури и таму каде што со закон не е пропишано да останете дома, луѓето од страв ретко или никогаш не излегуваат на улица.
Постојат долгорочни истражувања кои покажуваат дека после карантинот е поголема зачестеноста на анксиозност, нарушување на сонот или дури посттрауматско нарушување. Нема разлика помеѓу постари и помлади, или мажи и жени. Секој може да биде погоден
„Но, тоа не е секогаш соодветно“, смета Манфред Шпицер, професор по психијатрија на Универзитетот во Улм и медицински директор на Универзитетската психијатриска болница. „Знаеме дека карантинот – како ултимативен облик на забрана за движење, навистина може да доведе до психички нарушувања, дури и кај сосема здрави луѓе“. Постојат долгорочни истражувања кои покажуваат дека после карантинот е поголема зачестеноста на анксиозност, нарушување на сонот или дури посттрауматско нарушување. Тука нема разлика помеѓу постари и помлади, или мажи и жени. Секој може да биде погоден“, вели Шпицер. „Затоа, се препорачува ваквите мерки да се воведуваат само кога се навистина неопходни“.
Телефонот е веројатно „најдобриот друштвен медиум“, кој го имаме на располагање во моментот, затоа што обично остваруваме телефонски повици со луѓе што ги познаваме. Твитер и Фејсбук не се толку добри. Не ни прават добро толку непознати луѓе со кои таму се сретнуваме“
Во интервју за „Дојче веле“, професорот вели дека најважното оружје што човекот го има во борбата против коронавирусите е неговиот сопствен имунолошки систем. „Знаеме што го зајакнува – една од работите е излегувањето на свеж воздух. Секако, најдобро таму каде што нема никој, да речеме во шума. Знаеме дека редовното шетање низ шумата во траење од еден или два часа докажано го зајакнува имунолошкиот систем. А останувањето во домот му штети. Ова е особено важно за семејствата со деца“.
Запрашан за она што честопати се говори деновиве, дали социјалните мрежи можат да бидат замена за социјалниот контакт, тој вели: „Гледам критички на социјалните мрежи, но во овие времиња тие се секако начин да се одржи контакт. Ве молам, немојте само деноноќно да ги следите будалаштините кои се шират таму“.
Угледниот германски психијатар вели дека телефонот е веројатно „најдобар друштвен медиум“, кој го имаме на располагање во моментот, затоа што обично остваруваме телефонски повици со луѓе што ги познаваме. „Твитер и Фејсбук не се толку добри. Не ни прават добро толку непознати луѓе со кои таму се сретнуваме“, завршува проф. Шпицер.
