Доколку ви е позната ситуација во која на прашањето „Како беше на училиште?“ добивате само кратко „Добро“, не сте сами. Некогаш зборлестите деца, сега тинејџери, често стануваат повлечени, но тоа не значи дека не кажуваат ништо, само што повеќе не го прават тоа со зборови.
Психологот д-р Денитреа Воган истакнува колку е важно да се обрне внимание на говорот на телото кај тинејџерите бидејќи тој открива многу повеќе отколку што мислиме. Таа посочува пет предупредувачки знаци на кои родителите треба да обрнат внимание:
- Избегнување на погледот
Ако вашиот тинејџер постојано гледа во подот, избегнува да ве погледне или се држи наведнато, тоа може да укажува на срамежливост, несигурност или непријатност во отворен разговор.
- Често воздивнување
Ако често слушате воздишки, немојте веднаш да го сметате тоа за драматично. Таквото однесување може да сигнализира тага, иритација, стрес или чувство на преоптовареност, објаснува д-р Вон.
- Прекумерно нервозно движење
Постојаното мрдање, гризење нокти или мрдање на стол може да биде знак на анксиозност или тешкотии со концентрацијата.
- Чекорење напред-назад без очигледна причина
Д-р Вон истакнува дека повторувачкото шетање низ собата или куќата, без вистинска цел, често е начин на кој тинејџерот се обидува да се ослободи од насобраната напнатост, вознемиреност или немир.
- Затворен говор на телото
Скрстените раце, дистанцирањето, избегнувањето контакт и превртувањето со очите може да укажуваат на емоционално повлекување или одбранбена положба.
Што можете да направите?
- Поттикнете ги да прават активности што ги сакаат и што им ја зголемуваат самодовербата.
- Поставувајте отворени прашања, како на пример: „Што ти беше најинтересно денес?“
- Покажете емпатија: „Гледам дека си вознемирен/а, ако сакаш да разговараш, тука сум“
Доколку имате какви било посебни загрижености, консултирајте се со специјалист.
