
Познатата американска докторка и психолог, Лиза Дамур, авторка и експерт за емоционален развој кај деца и тинејџери, редовно им се обраќа на родителите преку социјалните мрежи со совети засновани на психолошки истражувања.
Според неа, почетокот на учебната година често носи повеќе предизвици отколку што изгледа – промена на дневниот распоред, повеќе училишни обврски и чувство на напнатост во домот што може да трае и месеци по стартот на школата.
Токму затоа, Дамур нагласува дека секоја стабилна семејна рутина е клучна за рамнотежа:
„Како што учебната година се забрзува и се создава нов ритам, важно е да разбереме зошто психолозите се толку големи поддржувачи на рутините,“ објаснува таа.
Рутините го намалуваат стресот кај децата
Дамур вели дека рутините имаат многу повеќе предности отколку недостатоци, а најголемата е тоа што им помагаат на децата да бидат под помал притисок.
„Рутините ја намалуваат потребата од постојано донесување одлуки. А тоа е ментално напорно. Кога имаме воспоставен ритам, бројот на избори се намалува и животот станува полесен,“ вели таа.
Со други зборови, јасната структура го олеснува секојдневието и им дава на децата чувство дека „сè е под контрола“, што ги прави поспокојни и пофокусирани.
Децата имаат потреба од две нешта: топлина и структура
Психологинката нагласува дека рутините се втората половина од она што му е потребно на секое дете во семејниот живот.

„Децата треба да се чувствуваат сакани и ценети – тоа е топлината. Но им е потребна и структура – тоа чувство дека знаат што следува и кога,“ објаснува Дамур.
Кога животот е предвидлив и не изгледа хаотично, децата имаат простор да растат, учат и да се чувствуваат безбедно.
Рутината како темел на стабилноста во домот
Дамур заклучува дека создавањето и одржувањето рутини има долгорочен позитивен ефект, не само за децата, туку и за целото семејство:
„Кога децата знаат што ќе се случи и кога ќе се случи, создаваат чувство на сигурност. Тоа е основата на нивниот напредок.“
Рутините не мора да бидат совршени — доволно е да бидат доследни и предвидливи. Малите навики, како заеднички појадок или време за разговор пред спиење, создаваат најголема разлика во чувството на сигурност кај децата.

















