Родителството е тешко, особено кога животот станува комплициран и напорен. Може да биде предизвик да се фокусираме на децата кога имаме итни семејни ситуации или работни обврски. Понекогаш, и покрај напорите на родителите, децата може да се чувствуваат запоставено и игнорирано.
Детскиот психолог Мери Марфи наведува неколку знаци кои укажуваат на тоа и како да се справите со тоа.
- Причината може да биде нерамнотежа на време и внимание
„Кога децата се чувствуваат како да не се видени или слушнати, тие доживуваат повеќе анксиозност, депресија и други проблеми со менталното здравје“, вели Марфи.
Некои од главните причини може да вклучуваат недостаток на родителско внимание поради присуството на брат или сестра со посебни потреби или високи достигнувања, што создава нерамнотежа во распределбата на времето и вниманието меѓу децата. Конфликтите во семејството, исто така, можат да го одвлечат вниманието и времето од детето.
Ако децата забележат дека нивните родители ги занемаруваат, може да покажат знаци како што се често поставувања прашања, барање повеќе време со родителите или желба за заеднички активности. „Ова се знаци дека децата сакаат повеќе да разговараат со своите родители“, објаснува Марфи.
Освен тоа, ако занемарувањето продолжи, децата ќе почнат да покажуваат лутина, огорченост или апатија на училиште или дома. Без разлика дали се работи за испади на бес или изолација, овие однесувања може да бидат предупредувачки знак дека се чувствуваат игнорирани веќе некое време.
- Клучно е да се забележат раните предупредувачки знаци
Една од главните грешки што ги воочува Марфи е игнорирањето на раните предупредувачки знаци. Родителите често чекаат нивните деца да почнат да реагираат.
„Освен тоа, стереотипизирањето на децата, односно ставањето на нивните способности во одредени рамки, често резултира со чувство на занемарување“, истакнува психологот. Поради оваа причина, децата не сакаат да испробуваат нови активности или да преземат ризици.
- Како да ја поправите ситуацијата?
Клучен е редовен разговор и квалитетно поминато време. Родителите треба да обезбедат простор каде што децата се чувствуваат удобно да поставуваат прашања и да пробуваат нови работи.
„Важно е децата да се чувствуваат прифатени“, заклучува Марфи.
