
Желбата да бидете совршен родител е сосема природна, но грешките во воспитувањето не се знак на неуспех. Тие се нормални, а понекогаш и клучни за развојот на децата. Развојната психологинка Ализа Пресман објаснува дека токму преку родителските грешки децата учат важна лекција – дека да се згреши не значи дека сте лош човек. Тоа им помага да се ослободат од притисокот на совршенството и да пораснат во посреќни и поисполнети личности.
„Ако децата не ги гледаат нашите грешки, тешко би поверувале дека смеат да грешат и сепак да останат сакани и вредни“, истакнува Пресман.
Грешките се неизбежни
Родителските грешки се случуваат секојдневно – од тоа да заборавите да му ставите омилена ужина на детето, до моменти кога ќе изговорите нешто што не сте сакале.
„Стануваме родители дури кога ќе се роди нашето дете. Секако дека ќе грешиме – и ние самите дури сега учиме. Тоа е неопходен дел од родителството“, вели Пресман.
Извинувањето е клучно
Најважно не е самата грешка, туку како родителот реагира по неа. Пресман советува родителите отворено да се извинат – нешто што го нарекува „поправка“. Детската психологинка Товах Клајн нагласува дека децата често доживуваат родителски испади многу посериозно отколку што мисли возрасниот.
Затоа едноставни реченици како:
🔹 „Жал ми е што викнав.“
🔹 „Извини, тоа не требаше да го кажам.“
можат да направат голема разлика во односот родител-дете.
Децата учат преку пример
Децата учат најмногу набљудувајќи ги родителите. Ако сакате да не бидат постојано пред екрани – покажете им со личен пример. Ако сакате да бидат активни – нека ве видат како вежбате.
Тие ги впиваат сите ваши вредности, начинот на кој се справувате со проблеми, па дури и зборовите што ги изговарате кога мислите дека не ве слушаат.
Едукаторот Тео Волф вели: „Ако сакате вашите деца да пораснат во одговорни, трудољубиви и среќни луѓе – најпрво бидете такви вие.“