Ако и вие овие изминати денови сте се нашле во магичен круг на викање на децата без причина и грижа на совест која ве јаде одвнатре, ова се неколку корисни совети кои би можеле да ви помогнат да се чувствувате малку подобро.
Сите сме на работ со нервите, возрасните имаат свои грижи, но ни на децата не им е лесно во ситуацијата во која сите заедно сме затечени.
Но, она што е најважно е да сфатите дека совршенство не постои, и следствено на тоа да престанете од себе да очекувате да бидете идеален родител во секој момент, вели Лорен Виен, психолог.
Наместо да се обидувате да видете совршена мајка или татко, подобро е со децата да разговарате искрено, во склад со нивната возраст.
Кога викате или ги критикувате децата, иако не направиле ништо страшно, кажете им дека сте погрешиле штом станете свесни за тоа. Едноставно, “извини, не требаше утрово да викам на тебе“ може да го разберат и најмладите деца, особено ако тоа го кажете со прегратка.
Ако дете е на предучилишна возраст, може да додадете и објаснување, и да му кажете зошто сте биле нервозни во тој момент (сте имале многу работа, или децата оддолжувале со облекување или миењето и слично).
Втор совет на д-р Виен за родителите е едноставно да не бидат престроги кон себе.
Воведете “скала“ од 1 до 10 во врска со она што им го зборувате на децата, и прифатете дека малку се оние денови кога вашиот резултат ќе биде 10/10. Но, ако во текот на денот, седум од десет работи кои сте им ги кажале на децата биле убаво и позитивни со љубезен тон, ОК сте. И децата и Вие.
