Децата се искрени и преку некои нивни изјави откриваат многу повеќе отколку што може да се види на прв поглед. Занемарувањето на овие изјави може да има долгорочни последици за нивниот развој. Ова се седум реченици кои родителите не би смееле да ги игнорираат.
- „Не сум доволно паметен/на“.
Отфрлањето на овој коментар кај децата може да го засили нивното сомневање во себе. Можеме да ги охрабриме да се фокусираат на нивните силни страни, труд и други способности.
- „Мразам да читам“.
Занемарувањето на овој став кон читањето може да го спречи развојот на образованието. Со наоѓање теми што ги интересираат или со заедничко читање, можеме да поттикнеме љубов кон книгите.
- „Јас тоа не можам“.
Игнорирањето на изразите на беспомошност може да доведе до недостаток на упорност. За да им ги олесниме работите, можеме да им обезбедиме поддршка и да ги насочиме на извршување на задачите чекор по чекор.
- „Никому не му се допаѓам“.
Занемарувањето на таквите коментари може да го влоши чувството на осаменост. Треба да поттикнеме отворени разговори за пријателствата и да ги научиме како да градат здрави односи.
- „Тоа не е фер“.
Непочитувањето на нивното чувство за правда може да направи децата да се чувствуваат запоставено или игнорирано. Разговорот за нивните грижи и почитувањето на нивните чувства е многу важно.
- „Се плашам“.
Игнорирањето на нивните стравови може да ја зголеми анксиозноста. Клучно е да се зборува за работите што им предизвикуваат анксиозност и за стратегиите за соочување со истите.
- “Зошто јас тоа не смеам?”
Неодговарањето на такви прашања може да доведе до бунт или збунетост. Треба да ги објасниме причините зад правилата и ограничувањата на начин соодветен на возраста.
