Дисциплината не е правила, прописи, послушност, казни. Не е секогаш крута, здодевна, ниту пак секогаш ја прави истата работа. Дисциплината не е нешто што родителите им го прават на децата затоа што се лоши или непослушни. Тоа е нешто што се прави со цел учење. Родителите дисциплинираат за да ги научат децата на правилно од погрешно.
ДИСЦИПЛИНА: Настава и учење
Кога ќе се роди детето, родителите имаат задача да го подигнат детето во функционален дел од општеството. Тие треба да ги научат правилно од погрешно и да ги научат како да напредуваат во свет кој постојано се менува, полн со правила и одговорности. Ова се прави со дисциплина.
Родителството подразбира насочување на мало дете кое е фокусирано само на сопствените потреби, бидејќи не научило поинаку, во одговорна личност која ги следи правилата и законите со цел еден ден да биде возрасна личност која коегзистира со други почитувани и одговорни возрасни лица. Родителите го сакаат она што е најдобро за нивните деца, надевајќи се дека ќе можат да ги остварат сите свои надежи и соништа.
На крајот на краиштата, ова значи дека тие треба да поминат низ училиште и на крајот да одат на работно место. Затоа, кога дете или возрасен има дисциплина, тие имаат самоконтрола. Кога родителите ги дисциплинираат децата, тие или ги подучуваат или го поправаат нивното однесување.
Што е казна?
Казната, како што ја дефинира Psychology Today, е изрекување казна како одговор на прекршок. Некој го прекршува законот, на пример, и го ставаат во затвор како казна. Казната може да има многу форми. „Око за око“ е силен човечки инстинкт. Децениските докази, сепак, покажуваат дека одмаздата, како и во случајот кога детето што сопнува друго дете, исто така, треба да биде сопнато, не е секогаш најдобриот начин на дејствување.
Се разбира, казнувањето има свое место, но кога станува збор за децата, казнувањето може да се потпре на способноста да се издигне над основните инстинкти и објективно да се процени секоја ситуација. Да се однесуваме праведно кон секоја ситуација и да не ја засноваме на лични мисли или емоции.
Дисциплина
Дисциплината не наметнува страв, а казната го прави тоа. Децата слушаат и почитуваат од страв кога ќе бидат казнети, а не затоа што всушност ја знаат разликата. Дисциплината, од друга страна, ја учи таа разлика. Таа им овозможува на децата да разберат зошто не треба да го прават тоа што го направиле и да не го повторуваат.
Родителството според детската психологија вели дека казнувањето го повикува емоционалниот дел од мозокот за да се плаши од последиците. Ефектите од ова може да вклучуваат, но не се ограничени на:
- Ментални нарушувања
- Екстернализирачко однесување
- Дисрегулација на емоциите
- Самоисполнувачки потфати
- Да се стане насилник
- Лоши училишни резултати
Дисциплината го повикува мозокот што размислува да го промени однесувањето. Родителите кои се доследни, користат позитивна родителска дисциплина и моделираат добро однесување за нивните деца, им помагаат да го променат тоа однесување.
Ефикасни начини за дисциплинирање
Често се среќаваат сп вакви тврдења: „Ако не казнуваме, како инаку родителите можат да ги дисциплинираат своите деца и да ги натераат да се однесуваат подобро?“ Или дури: „Бев казнуван, и испаднав одличен човек, и тие мораат да научат“. За многу родители казната е единственото нешто што го знаат бидејќи биле казнувани многу пати во детството. Повеќето се толку погодени од тоа што едноставно не ги сфаќаат последиците низ кои поминале.
Способноста за гледање и учење е единствена за луѓето. Што значи, луѓето имаат способност да набљудуваат однесувања и да ги имитираат. Според Американската психолошка асоцијација, постои специфичен невронски круг во мозокот наречен систем на огледални неврони. Тоа е она што го прави сето ова возможно. Овој невронски систем не само што им овозможува на луѓето да ги имитираат постапките на другите, туку и да ги разберат намерите на акцијата. Ова може да објасни зошто е толку важно родителите да го моделираат однесувањето што сакаат да го имаат нивните деца.
- Родителите кои сакаат нивните деца да ги почитуваат треба да им покажат почит на своите деца.
- Дури и родителите кои не сакаат нивните деца да пцујат, не треба да пцујат.
- Родителите кои сакаат нивните деца да бидат љубезни треба да бидат љубезни.
- Родителите кои не сакаат нивното дете да биде насилник, не треба самите да се однесуваат како такви.
