Дете кое измислува причина да избегне градинка или училиште, родителите и воспитувачите сметаат дека е недоволно зрело и “размазено“. Додека лутината, несигурноста и стравот се нормална реакција на нова средина во текот на првите неколку недели, физичките тегоби како главоболка, повраќање и болки во стомакот често претставуваат аларм за подлабок проблем, тврдат психолозите.
Психологот Вукашин Чобелиќ, психолог на Универзитетската клиника во Тиршова во Белград, вели дека поаѓањето во градинка или во училиште секогаш нешто ново, непознато и потенцијално стресно. Доколку и по неколку недели од поаѓањето, детето се уште не се навикнало на опкружувањето, треба да се испитаат причините за таквата ситуација.
“Секој вид на екстремна реакција која е побурна од вообичаената, може да значи дека постои сериозен проблем во адаптацијата. Доколку вообичаените начини на смирување на детето не функционираат и постои безволност, нерасположение или физички тегоби, значи дека е потребна соработка со детски психолог“, вели д-р Чобелиќ.
Според него, ако детето измислува причини да не оди во градинка или училиште, треба да се исклучи можноста да недоволно спие, дека не му се допаѓа храната или не се согласува со некој од врсниците и тие проблеми се лесно решливи.
Времето на адаптација е индивидуално и зависи од секое дете одделно, неговиот карактер и возраст. Додека младите деца побрзо се навикнуваат, кај постарите се јавуваат покомплексни емотивни и ментални реакции.
Како и кај возрасните, на детето може да му се случи да не му денот. Родителите тоа често може да препознаат, повремено да попуштат и да му удоволат на детето, доколку се во можност.
“Секогаш треба да се нагласи дека тоа е само тој еден ден и веќе утре треба да се врати на своите обврски. Таквите ситуации се во ред кога ќе забележите дека детето е ненаспиено или постои конкретна причина за лошо расположение кај него“, потеницра д-р Чобелиќ.
