Понекогаш може да биде навистина тешко да препознаете дали вашето дете е само пребирливо во јадењето или има нарушување што го отежнува консумирањето на одредени видови храна. Некои деца можат да прават сцени (тантруми), да се гушат, да ја плукаат храната или директно да одбиваат да јадат.
Времето резервирано за оброци во текот на денот може да биде вистински проблем за некои семејства, особено за деца кои негативно реагираат на одредени текстури. Ова може да се должи на нарушување во сензорната обработка, како аутизам или на невролошки или моторни дефицити од нарушување, како церебрална парализа.
Семејствата кои имаат потешкотии со јадењето може да имаат корист од консултирање со терапевт за хранење или со логопед за развој на акционен план, како терапија за потешкотии со хранењето или педијатриска терапија за потешкотии со хранењето.
Нарушувања во хранењето кај децата
Ако вашето дете има нарушување во хранењето, можете да забележите дека одбива да јаде или има потешкотии со јадењето или голтањето. Како резултат на тоа, може да губи телесна тежина или да биде недоволно ухрането. Други знаци дека вашето дете може да има нарушување во хранењето вклучуваат оштетен социоемоционален или интелектуален развој.
Техниките за педијатриска терапија за потешкотии со хранење зависат од лицето што ја спроведува терапијата и од состојбата на вашето дете. Терапијата може да се спроведе во болница, терапевтски центар, лекарска ординација или канцеларија на нутриционист
Медицински, физиолошки, бихејвиорални, развојни и психосоцијални фактори можат да придонесат за нарушување во хранењето кај детето.
До 25 % од децата имаат потешкотии за време на хранењето, главно за време на доенечката возраст и раното детство. Овој процент се зголемува ако нарушувањето во хранењето е придружено со развојна попреченост.
„Пребирлив јадач“ версус нарушување во хранењето
Вашето дете можеби е само пребирливо во однос на храната. Ова често може да се реши без медицинска интервенција. Некои деца се заситуваат од консумирање на исти оброци постојано, додека други се плашат да пробаат нешто ново. Неколку опции за да му помогнете на вашето дете да се справи со проблемот на „пребирлив јадач“ вклучуваат:
- Разговарајте за храната и за тоа што не им се допаѓа, наместо само да инсистирате да ја изедат.
- Пофалете ги што се ангажираат околу храната – било да ја гледаат, допираат, мирисаат или пробуваат.
- Разбудете ја чувствителноста на устата со четкање на забите пред јадење.
- Дозволете му на детето само да се храни.
- Охрабрете ја играта со храната (и научете го да исчисти по играта, секако).
- Вклучете го детето во подготовката на храната.
- Комбинирајте омилени со помалку омилени намирници, воведувајќи ги омилените во помали и прифатливи количини.
- Планирајте редовни оброци со семејството, кога е можно.
Знаци на нарушување во исхраната
Вашето дете може да има корист од терапијата за потешкотии со хранењето ако покажува некои од следниве знаци:
- Одбивност кон храна;
- Одбивање на одредени намирници и специфични текстури на храна;
- Слаба орално-моторна функција;
- Недостаток на напредок во растот и развојот);
- Тантруми за време на хранењето;
- Потешкотии со самостојно хранење;
- Проблеми со голтањето, како што се кашлање, нагон за повраќање, давење и вистинско повраќање за време на јадење;
- Чести респираторни инфекции, како што е пневмонија.
Дајте му на вашето дете многу опции за храна и дозволете му да одбере што сака да јаде. Избегнувајте да го принудувате вашето дете да јаде нешто што не му се допаѓа. Принудувањето ќе предизвика асоцирање на храната со непријатни чувства
Други симптоми на кои треба да се внимава вклучуваат потешкотии со дишењето додека се обидува да јаде или пие, држење на храната во устата без да ја голтне и потешкотии со џвакањето.
Фактори на ризик за нарушувања во исхраната
Некои нарушувања во исхраната и голтањето може да придонесат за развој на нарушување во хранењето, вклучувајќи:
- Предвремено раѓање или ниска родилна тежина;
- Стомачни проблеми, како што е рефлукс;
- Проблеми со дишењето, вклучувајќи астма;
- Расцеп на усна или непце;
- Слабост на мускулите на лицето и вратот;
- Одредени лекови што предизвикуваат поспаност или губење на апетитот.
Други фактори на ризик вклучуваат сензорни проблеми, како аутизам, и невролошки и нервни пореметувања, како Даунов синдром и менингитис.
Срцеви заболувања, бихејвиорални проблеми и проблеми со главата и вратот исто така можат да придонесат за зголемен ризик од нарушувања во хранењето.
Кога е вистинското време за терапија?
Ако вашето дете има потешкотии со јадење или пиење, можеби е време да се консултирате со педијатар. Докторот може да предложи терапија за потешкотии со хранење за деца.
Посета на педијатар
Педијатарот на вашето дете може да препорача консултација со логопед или професионален терапевт. Овие специјалисти се обучени за нарушувања на хранењето и голтањето кај децата. Тие ќе направат проценка на вашето дете и, доколку е потребно, може да предложат соработка со гастроентеролог или психолог.
Бидете забавни и креативни за време на јадењето. Дизајнирајте забавни обрасци или користете многу бои во храната на вашето дете. Можете дури и да играте со вашето дете и неговата храна, правејќи ја храната во форма на авион или воз, со звучни ефекти
Не плашете се да побарате второ мислење, особено ако педијатарот инсистира дека вашето дете е само пребирливо во исхраната. Вие го познавате вашето дете најдобро, и ако верувате дека проблемот е подлабок од обично пребирање, консултирајте друг лекар.
Ако не сте сигурни каде да побарате помош, започнете со разговор со педијатарот и информирајте се за услугите за рана интервенција. Овие услуги се особено корисни за деца помали од три години. Проценките обично се бесплатни и вклучуваат набљудување на говорот, како и на грубите и фините моторни вештини. Јавете се во локалните центри за рана интервенција и прашајте за терапевти специјализирани за нарушувања на хранењето.
Проценка на состојбата
За време на проценката, докторот ќе го разгледа историјатот на хранењето на вашето дете. Оваа историја треба да содржи извештај подготвен од вас за навиките во исхраната на детето, како и дневник со оброците во текот на три дена. Покрај тоа, лекарот може да препорача испитување на процесот на голтање, кое ќе покаже како функционираат грлото и хранопроводот на вашето дете при голтање. Ова ќе му помогне на докторот да разбере зошто вашето дете има потешкотии со хранењето.
Како функционира педијатриската терапија за потешкотии со хранење?
Техниките за педијатриска терапија за потешкотии со хранење зависат од лицето што ја спроведува терапијата и од состојбата на вашето дете. Терапијата може да се спроведе во болница, терапевтски центар, лекарска ординација или канцеларија на нутриционист.
Може да се применат неколку пристапи на терапија, вклучувајќи сензорни, бихејвиорални и моторни терапии. Докторот на вашето дете ќе работи со вас за да утврди кој модел на терапија најдобро му одговара на вашето дете.
Не плашете се да побарате второ мислење, особено ако педијатарот инсистира дека вашето дете е само пребирливо во исхраната. Вие го познавате вашето дете најдобро, и ако верувате дека проблемот е подлабок од обично пребирање, консултирајте друг лекар
На почетокот, вашето дете ќе биде запознаено со храната и ќе ја гледа. Последователните чекори вклучуваат мирисање, допирање и пробување на храната, пред конечно да ја јаде.
„Beckman Oral Motor“. Децата со тешкотии во оралната моторика може да имаат корист од пристапот „Beckman Oral Motor“, кој ги води децата да реагираат на притисок и движење, вклучувајќи опсег, разновидност, сила и контрола на усните, вилицата, јазикот и образите. Фокусирањето на овие области им овозможува на децата поддршка во нивното хранење.
Бихејвиорален пристап. Бихејвиоралните пристапи обично користат систем за наградување за да ги поттикнат децата за интеракција со храната. На пример, дете кое јаде нова храна може да биде наградено со бонбонче, налепница или играчка. Со бихејвиорална терапија, децата имаат поголема веројатност да пробаат нова храна во иднина ако научат да го поврзуваат тоа искуство со позитивно поткрепување.
Понекогаш може да биде навистина тешко да препознаете дали вашето дете е само пребирливо во јадењето или има пореметување што го отежнува консумирањето на одредени видови храна. Некои деца можат да прават сцени (тантруми), да се гушат, да ја плукаат храната или директно да одбиваат да јадат
Вклучување на терапија за потешкотии со хранење во домашни услови
Можете да преземете неколку чекори дома за да го направите хранењето попозитивно искуство за вашето дете и да му помогнете да развие добри навики во јадењето. Прво, бидете сигурни дека имате позитивен и поддржувачки став со цел детето да не се повлече за време на оброците. Ако сте фрустрирани, веројатно и вашето дете ќе стане фрустрирано.
Бидете забавни и креативни за време на јадењето. Дизајнирајте забавни обрасци или користете многу бои во храната на вашето дете. Можете дури и да играте со вашето дете и неговата храна, правејќи ја храната во форма на авион или воз, со звучни ефекти. Исто така, дајте му на вашето дете многу опции за храна и дозволете му да одбере што сака да јаде. Избегнувајте да го принудувате вашето дете да јаде нешто што не му се допаѓа. Принудувањето ќе предизвика асоцирање на храната со непријатни чувства.
Друг начин да ја вклучите терапија за потешкотии со хранење дома е да бидете пример. Покажете добри навики за јадење, како јадење зеленчук, правејќи го тоа пред вашето дете. Исто така, бидете доследни во вашите рутини за оброци. Обидете се да ги структурирате оброците кога се дома и другите членови на семејството. Поставете одредено време за оброци и придржувајте се до распоредот.
На крај, ако вашето дете има алергија на храна, дискутирајте за тоа со неговиот педијатар. (WebMD)
